Opinie

Geweld in het Midden-Oosten

De aarde is bijna sedert het begin van zijn bestaan vol godsdienstig geweld. Egypte keerde zich tegen Israël. Dat volk nam de wapens op tegen de afgodendienaars in Kanaän. In opdracht van de Allerhoogste. Later keerden christenen en avonturiers zich, tijdens de kruistochten, tegen de islam. Ook dat had een religieuze achtergrond. Europa was vol van de gevaarlijke kreet: „God wil het.” Fanatieke moslims in Irak maken elkaar af. Zij keerden zich recent ook weer tegen christelijke kerken in Bagdad.

22 May 2007 11:47Gewijzigd op 14 November 2020 04:47

Toch valt de vraag te stellen of het huidige geweld in het Midden-Oosten primair op rekening van de islam staat. Of is er vooral sprake van terroristische activiteiten? Ingegeven door de boze, die al begon Kaïn op te zetten en aan te sporen tot gebruik van geweld tegen z’n broer Abel. Gaat het moslims bij het telkens weer oplaaiende vuur in het Midden-Oosten om strijd tegen de ”lieden des boeks”, christenen en joden? Of zijn fundamentalisten eenvoudig op bloed uit, waarbij religie als dekmantel fungeert?Dat laatste lijkt geen onzin. In Libanon meldde zich een nieuwe, Palestijnse terreurgroep: Fatah al-Islam. Natuurlijk heet bevrijding van Jeruzalem hoofddoel. Maar tegelijk zei een belangrijke woordvoerder van de enkele honderden mannen tellende bende dat alle andere Palestijnse groepen corrupt zijn. Zelfs de gewelddadige Hamas. En toen ontstonden er -nadat de Libanese premier Fuad Siniora groen licht gaf- gevechten. Het gaat in zo’n situatie vooral om macht en zeggenschap. Niet om godsdienst.

Het valt niet te ontkennen dat de Koran geweld in sommige situatie legitimeert. Het Nieuwe Testament toont zich veel terughoudender. Maar hoe meer moslims uiteenvallen in gewelddadige splintergroepen, des te minder kunnen zij aanspraak maken op religieuze legitimatie van hun acties. Parallel aan die ontwikkeling is het zo dat vrede en veiligheid in zo’n situatie verder weg zijn dan ooit. Hoe meer de strijd een kwestie wordt van losse groepjes, des te minder effectief is het sluiten van een bestand, of het opzetten van vredesbesprekingen.

De situatie in de Gazastrook geeft daar blijk van. Dat gebied vormt steeds meer een terreurnest vol wapens. Nog nauwelijks hebben de twee grotere partijen, Hamas en Fatah, een bestand gesloten, of het blijkt al weer geschonden. Die onderlinge ruzie doet alles uit de hand lopen. Zij resulteert in het schieten van raketten in de richting van het Israëlische Sderot. Zo proberen de vechtersbazen Jeruzalem bij hun conflict te betrekken. Dan valt in elk geval een zondebok aan te wijzen. Vindt de wereld het gek dat Israël op zulk geweld reageert met geweld?

In Sderot leiden de Palestijnse aanvallen tot evacuatie van moeders met baby’s, zwangere vrouwen en Ethiopische immigranten. In feite omdat fanatieke Arabische groepen elkaar niet kunnen luchten of zien. Het is tijd dat ook moslims luisteren naar Isa. De Koran gebruikt die naam voor de Heere Jezus. Hij zei weliswaar: Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Maar toch ook: Allen die het zwaard nemen, zullen door het zwaard vergaan. Van het eigenmachtig gebruiken van geweld is geen heil te verwachten. Het zwaard keert terug op het hoofd van hem die het trekt.

Meer over
Commentaar

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer