Rice blij met nieuwe collega in Frankrijk
WASHINGTON/PARIJS - De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Condoleezza Rice, is er verrukt over dat ze binnenkort kan samenwerken met de nieuwe Franse minister Bernard Kouchner. Dit heeft een woordvoerder van Rice ” gezegd.
Rice heeft Kouchner nog niet eerder ontmoet. Kouchner, medeoprichter van de hulporganisatie Artsen zonder Grenzen, is op verzoek van de centrumrechtse president en de premier van Frankrijk respectievelijk, Nicolas Sarkozy en François Fillon, de nieuwe Franse minister van Buitenlandse Zaken.De benoeming van de mediagenieke gastro-enteroloog Kouchner tot minister van Buitenlandse Zaken belooft een actievere rol van Frankrijk in de wereld. Sarkozy heeft al gezegd het beschermen van de mensenrechten een prioriteit te vinden en wil de banden met de Verenigde Staten aanhalen zonder onderdanig te worden.
Kouchner -medeoprichter van Artsen zonder Grenzen en voormalige VN-bestuurder van Kosovo- was een van de weinige Fransen die in 2003 niet negatief tegenover de Amerikaanse inval in Irak stonden. Hij zei met het oog op het lijden van de Iraakse bevolking graag te zien dat Saddam Hussein zou worden afgezet en bekritiseerde de stellingname van Sarkozy’s voorganger Jacques Chirac. Volgens Kouchner was Chiracs dreigement om in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties een veto uit te spreken over een mandaat om Irak binnen te vallen een verkeerde vorm van pacifisme.
Sarkozy en Kouchner vormen echter niet de meest voor de hand liggende combinatie. Tijdens de campagnes voor de presidentsverkiezingen steunde Kouchner Ségolène Royal. De Socialistische Partij (PS) beschouwt zijn besluit om zitting te nemen in de nieuwe regering dan ook als verraad. Kouchner werd daarom ” uit de PS gezet. „Hij heeft zich aangesloten bij een rechtse regering, een regering waartegen wij oppositie voeren’, zei partijwoordvoerder Benoît Hamon.
De 67-jarige Kouchner nam deel aan de studentenprotesten van mei 1968, die door de 52-jarige Sarkozy wel de oorzaak van veel maatschappelijke problemen in Frankrijk zijn genoemd. Bovendien heeft Kouchner in 2001 toegegeven in het verleden te hebben geblowd en gezegd voorstander te zijn van legalisering van softdrugs. Sarkozy heeft drugs juist de oorlog verklaard tijdens zijn campagne en legalisatie van softdrugs uitgesloten. Het valt, kortom, nog te bezien of deze twee politieke tegenpolen, beide sterke persoonlijkheden, gescheiden door een generatiekloof, het lang met elkaar zullen kunnen uithouden.