Prof. Hoek, bijzonder hoogleraar gereformeerde spiritualiteit in Kampen, sprak donderdag in Noordhorn op de Hemelvaartsontmoetingsdag van de provinciale afdelingen Friesland en Groningen/Drenthe van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. Thema was: ”De toekomstverwachting van de christelijke gemeente - leven in de eindtijd”.Christus Zelf staat centraal in de christelijke toekomstverwachting, benadrukte de hoogleraar. Hij is de Eerste en de Laatste, de Alpha en de Omega. „De gelovige zegt: de toekomst is dat Hij op mij toekomt, omdat Hij op mij toekwam. We verwachten Hem Die op de Hemelvaartsdag op de wolken is heengegaan en op dezelfde manier terugkomt: lichamelijk, zichtbaar, in heerlijkheid.”

De grond van deze verwachting ligt in de beloften van God. Door de terugblik op wat God heeft gedaan, gaat het venster open naar de toekomst. „Eerst is er het vieren van wat God gedaan heeft”, aldus prof. Hoek. „Dan, als daaruit voortvloeiend, het verwachten van wat de Heere doen zal. God heeft de signalen afgegeven van Zijn koningschap. Op grond van die signalen is er de vaste hoop dat Hij Zijn koningschap volmaakt gaat vestigen op aarde.”

Toch zit er volgens hem een bepaalde spanning in de christelijke toekomstverwachting. De Bijbel is geen puzzelboek of spoorboekje en geeft ook geen blauwdruk van de toekomst. Er zijn wel tekenen der tijden, signalen van de eindtijd, en die houden de gelovigen waakzaam. „Maar ze mogen niet verleiden tot allerlei berekeningen. Dagelijks rekenen met de komst van Christus is iets heel anders dan pogen de komst van Christus te berekenen. Abraham ging niet met een kaart op weg, maar in vertrouwen op de roepende God.”

tussenkop (u16(Horizon

Behalve de grote horizon van het komende Koninkrijk Gods is er voor christenen ook de kleine horizon van het leven na dit leven. Deze verwachtingen hoeven volgens prof. Hoek niet met elkaar te concurreren. „Hetzelfde geldt ook voor verwachtingen van wat de Heere nog zal doen in het laatste der dagen, bijvoorbeeld een „spade regen des Geestes” geven, een nieuwe bloeitijd voor de Kerk, een wereldwijde opwekking, bekering van het volk Israël tot de Messias Jezus. Zulke verwachtingen behoeven dus niet in mindering te komen op het ”maranatha” van de nieuwtestamentische gemeente. Ze kunnen er juist ten nauwste mee samenhangen.”

In de christelijke toekomstverwachting gaat het niet alleen om de redding van de ziel, maar ook om de opstanding van het lichaam. Het lichaam is geen ”wegwerpverpakking”. „Wij mensen hebben niet alleen een lichaam, we zijn ook ons lichaam. Het christelijk geloof is gericht op de verlossing van heel de mens en van heel de schepping.”

Er is dan ook verwachting voor de zuchtende kosmos, aldus prof. Hoek. „Deze verwachting geeft de gelovigen moed en inspiratie om zich hier en nu in te zetten voor rechtvaardige verhoudingen en te strijden tegen onrecht en liefdeloosheid. Het is niet vechten tegen de bierkaai. Armen blijven niet voor altijd arm, de beul houdt niet eeuwig een voorsprong op zijn slachtoffers, verraders en folteraars kunnen niet eindeloos hun gang blijven gaan, de bange schreeuw van een onschuldig kind wordt gehoord. Daarom zetten christenen zich met de moed der hoop in voor een betere wereld.”