Allah totaal andere dan de God van de Bijbel
Ben Kok maakt zich zorgen over de vervaging van het onderscheid tussen God en Allah. Allah is een totaal andere persoonlijkheid dan de God van de Bijbel, stelt hij.
De Heere God of Allah? Dat is een cruciale vraag. Veel christenen komen daar niet uit tegenwoordig, en zelfs de vertegenwoordigers van allerlei kerken en christelijke organisaties doen er het zwijgen toe. Of erger, ze beweren dat de God van Abraham, Izak en Jakob -ons via het Joodse volk, de Bijbel en bovenal in Jezus Christus geopenbaard- dezelfde is als Allah uit de Koran. Dat blijkt zelfs het geval te zijn bij sommige zendingsorganisaties die werken onder moslims.Maandag organiseerde Arab Vison, een organisatie die evangelisatiewerk verricht onder moslims, in Ede een symposium met vijf sprekers (zie het verslag in het RD van dinsdag). Een van de sprekers, drs. J. Hansum, missionair werker in Antwerpen en verbonden aan de Evangelische Theologische Faculteit in Heverlee, beweerde al eerder in artikelen dat volgens hem de God van de Bijbel en Allah hetzelfde Wezen zijn! In het EO-blad Visie (nr. 41, oktober 2005) schreef hij een groot artikel ”Allah is groot en Jezus is de Weg” over ”Jezusmoslims”. Ook de andere sprekers tijdens het symposium maandag stemden in met deze godslasterlijke mening, zo bleek tijdens de forumbespreking.
Specifieke Naam
Wat zegt de Bijbel? Exodus 3 leert ons dat ”elohim” uit Genesis 1:1 (de Schepper) en ”jhwh elohim” in Genesis 2:6, een zeer specifieke Naam heeft. Hij wil „de God van Abraham, Izak en Jakob” genoemd worden tot in eeuwigheid en maakt Zich aan Mozes bekend met de specifieke Naam ”alef-he-jod-he” (ehejeh), ”Ik ben” of ”Ik zal zijn”. Verder wordt de Schepper in de derde persoon benoemd als JHWH: ”Hij die is/zijn zal”.
Bovendien zegt Yeshua ha Mashiach (Gods eniggeboren Zoon, in het Grieks ”Jezus Christus”) dat Hij het evenbeeld, de Zoon, van God de Vader is (Joh. 5:19-47, 14:9), en dit wordt in vele teksten bevestigd (onder meer in Hebr. 1:1-4, Joh. 1:34 en Joh. 3:16). Hij leert ons Zelf te bidden: „Onze Vader, Die in de hemelen zijt, Uw Naam worde geheiligd” et cetera, dus God is een Vader (Abba) van Yeshua en ook van ieder mens die in deze JHWH gelooft door het zoenoffer van Yeshua.
Uit het ”Onze Vader” volgt rechtstreeks dat de Naam van God, JHWH, geheiligd, apart gezet moet worden, apart van alle afgoden, en niet interreligieus vermengd mag worden met welke afgod dan ook.
In de Koran wordt er over ”Allah” geschreven, wat het algemene woord voor ”god” is, of volgens anderen ook als eigennaam beschouwd kan worden. Dit in tegenstelling tot ”illah” (algemeen voor ”god”), omdat de islamgeloofsbelijdenis immers luidt: „Er is geen illah dan Allah.”
Allah was al vóór Mohammed bekend als heidense god, de maangod en oorlogsgod bij diverse Arabische volkeren. Daarbij: in de Koran (onder andere in soera 4:171, 17:111, 25:2 of 72:3) lezen we de sterke afwijzing van de mogelijkheid dat Allah een zoon zou hebben.
Allah is dan ook een totaal andere persoonlijkheid dan de God van de Bijbel. Allah is geen vader en wordt geen mens om zich aan ons te openbaren om ons nabij te zijn, laat staan dat hij voor onze zonden sterft, zoals de God van de Bijbel in Jezus Christus doet.
Conclusie: Als Allah geen zoon heeft en een totaal andere naam draagt dan de ons in de Bijbel geopenbaarde ”Heere God” (jhwh elohim), dan is hij een afgod en derhalve een manifestatie van de duivel zelf, net als het hindoeïsme, voodoo en elke geloofsbeleving buiten Yeshua ha Mashiach om! We zien dat in de Koran terug in de 164 haatteksten richting alle niet-moslims.
Volgens de eerste brief van Johannes (2:18-27) is ieder die de Zoon loochent de antichrist, en wie de Zoon loochent, heeft ook de Vader niet!
De auteur is joods-christelijk pastor in Amersfoort.