Op 2 juni komen enkelen bij elkaar om hun onvrede te uiten. Het monument ”Het Verdwenen Huis” is een lijntekening van stenen in het gras dat een huis voorstelt en een verhoogde granietsteen met daarin de namen van de overledenen gegraveerd. Volgens De Vries, wier moeder is overleden bij de explosies in mei 2000, is het één grote kale vlakte „waar vele nabestaanden zich niet prettig voelen om hun dierbare te herdenken.” Bovendien krijgt de groep nabestaanden signalen dat er op de herdenkingssteen wordt gespuugd, er flessen bier op kapot worden geslagen en dat er door honden tegenaan wordt geplast. „Dat doet pijn, veel pijn.”Op de bijeenkomst kan iedereen zijn onvrede uiten, hoopt De Vries. Ze weet niet of de aanwezigen een andere plek of monument hebben. „Maar ik sluit niets uit. Deze situatie kan in elk geval niet langer voortduren.” De Vries bestrijdt ten stelligste dat de gemeente destijds bij de totstandkoming van het monument rekening heeft gehouden met de wensen van nabestaanden. „Het monument werd ons op een presenteerblaadje aangeboden. De nabestaanden waren totaal verrast dat dit ontwerp eruit kwam.”

Volgens stadsdeelmanager Jan Bron van Enschede-Noord klopt die interpretatie niet. „Via een prijsvraag is dit ontwerp eruit gerold. De nabestaanden zijn twee keer uitgenodigd door de jury om samen met hen het ontwerp vorm te geven. De vormgeving van het monument is volledig toe te schrijven aan bewoners en nabestaanden.”

Al eerder ontstond commotie over het herdenkingsmonument. Honden plassen met regelmaat over de steen waarin namen van overledenen van de ramp zijn ingegraveerd. Enschedeërs spreken er schande van op internet.

De gladde, granieten herdenkingssteen, die op de plek staat waar in 2000 de vuurwerkfabriek ontplofte, zat onlangs nog onder de urinevlekken.