Van der Graaf bevestigt dat in een radiodocumentaire over de geschiedenis van de jubilerende omroep, zo meldt de EO in een persbericht.Aan het eind van de jaren tachtig zocht de EO een nieuwe voorzitter in de vacature van het voorzittersduo ds. J. H. Velema en dr. J. Meulink. Ir. J. van der Graaf, die sinds 1966 werkzaam was voor de Gereformeerde Bond en tevens panellid was van het EO-discussieprogramma ”Deze Week”, heeft serieus overwogen in te gaan op het verzoek van het EO-bestuur om de overstap te maken naar Hilversum. „Daar ben ik heel dicht bij geweest”, vertelt hij in de documentaire. „Het was op een zaterdagmorgen. Ik had het al met mijn gezin besproken en iedereen was ervan overtuigd dat ik de boodschap zou gaan overbrengen dat ik het voorzitterschap zou aanvaarden.”

Maar het liep anders. „Op weg naar mijn bureau is het radicaal van me weggenomen.” Hij gaat niet in op de redenen die hem op het laatste nippertje deden besluiten ervan af te zien. „Dat is ook een kwestie van mijn omgang met God. Opeens raakte ik van overtuiging: dit moet mijn weg niet wezen.”

Spijt van zijn toenmalige keuze heeft Van der Graaf nooit gehad. „Mijn roeping in de kerk is in die periode bevestigd.”

Voor de vacature Meulink/Velema zijn ook anderen gevraagd, onder wie drs. N. C. van Velzen, indertijd directeur van de Evangelische School voor Journalistiek. In 1990 werd ds. A. van der Veer benoemd.