Het Koreaanse LG Electronics bracht onlangs een babyfoon op de markt die tot op 100 meter afstand laat horen én zien wat er in de kinderkamer gebeurt. En als het aan LG ligt ook in hondenhok, vogelkooi of paardenstal. Eigenlijk een soort webcam dus. Of een bewakingscamera - maar dat klinkt zo naar.De LG Homeviewer (179 euro) ziet er mooi uit. Wit met frisgroen, lichtblauw of zachtroze misstaat in veel kinderkamers zeker niet. Over de vormgeving dacht LG ook na. Zender en ontvanger zien er degelijk en strak uit. Bovendien heeft de ontvanger een handige uitsparing, waardoor hij makkelijk in de hand is mee te nemen.

Kijkhoek
Het apparaat aansluiten is simpel. De gebruiker hoeft alleen maar de adapter in het stopcontact en in het apparaat te steken en de babyfoon staat startklaar.

Het plaatsen van de camera is een stuk lastiger. Setting: een doorsneebabykamer. Waar moet-ie staan? Op de commode? Geen stopcontact in de buurt. Op de kledingkast? Te hoog. De kijkhoek is weliswaar met de hand te verstellen, maar de hoek kledingkast-bedje haalt het apparaat niet. Uiteindelijk belandt de camera in de vensterbank. Het gezichtje van de baby is daardoor helaas niet te zien - en laat het daar nou juist om gaan.

Zolang de camera niet gericht is op een felle lichtbron, bijvoorbeeld het raam, is het beeld op het 2,5 inch grote lcd-scherm haarscherp.

Continu het lcd-scherm aan laten staan, is een dure grap. Zeker als de gebruiker in plaats van een adapter batterijen in de Homeviewer stopt. Batterijen gaan maar een paar uur mee, als het lcd-scherm blijft branden. De ontwerpers bedachten iets slims: een energiebesparende knop. Zodra de gebruiker op deze knop drukt, opent het systeem een speciale modus. Het monitorscherm vertoont een zwart beeld, terwijl de camera blijft scannen. Zodra die een beweging vaststelt, tjoept met een piep het lcd-scherm aan. Twee minuten nadat de laatste beweging is geregistreerd, floept het scherm weer terug naar de stand-by modus.

In theorie prachtig natuurlijk. Maar in de praktijk blijkt dat zo’n beweging behoorlijk fors moet zijn, de geavanceerde ”Motion & Sound”-sensor ten spijt. Als er een volwassene door het beeld wandelt, springt het schermpje inderdaad aan - maar dan lóópt er ook wat. Een trappelende baby op 2,5 meter afstand wordt door het apparaat in de energiezuinige stand gewoonweg niet geregistreerd. Ook op babygehuil -toch beslist geen gefluister- slaat de Homeviewer niet aan. Terwijl het scherm in de normale stand wel duidelijk aantoont dat er een huilende, spartelende baby ligt. Het is uiteraard een viewer, maar de gemiddelde consument koopt toch een babyfoon omdat zo’n ding elk geluidje van zijn geliefde kroost pleegt op te vangen. Kijken is leuk, maar secundair.

Infraroodlampjes
Als de ontvanger geluiden opvangt, geeft hij ze duidelijk weer. Weliswaar met een storend bijgeluid, alsof er een wekker staat te tikken. Aan de ondergrond kan het niet liggen: die is hard en van hout. Ook in het donker kan het apparaat -dankzij de ”Night Vision”-stand- als derde oog dienen. Acht krachtige infraroodlampjes zorgen voor prima zicht.

En nu maar kijken dus, naar een vredig slapend meisje of een irritant in zijn bed dansende peuter. De Homeviewer kan ook nog worden aangesloten op een tv-scherm. Wanneer dat functioneel zou zijn, is niet heel helder.

Al is de LG Homeviewer een grappig hebbeding; een babyfoon zónder beeld, maar mét perfecte geluidsregistratie voldoet minstens zo goed.

Meer informatie: www.lge.nl.