De Zwitsers krant Neue Zürcher Zeitung vraagt zich af waarvoor president Poetin zo bang is, aangezien hij nog altijd kan rekenen op de steun van brede lagen onder de bevolking.„Uit de mond van de vroegere Russische premier Kasjanov werden afgelopen weekend in verband met de demonstraties van de oppositie in Moskou en Sint-Petersburg -waaraan hij zelf deelnam- de volgende woorden opgetekend: „Iedereen zou zich moeten afvragen wat er aan de hand is met onze autoriteiten - zijn ze nog helemaal bij hun verstand of zijn ze gek geworden?” Inderdaad dringt de vraag zich op waarom tegen in totaal enkele duizenden demonstranten, die klaarblijkelijk geen gewelddadige bedoelingen hadden, zo’n overweldigende hoeveelheid zwaar bewapende agenten werd ingezet, die meer dan 200 demonstranten op allesbehalve zachtzinnige wijze oppakten. (…)

Waarom (…) deze onevenredige actie van de staat op een bijeenkomst van 2000 of 3000 oppositieleden als de loyalisten van het Kremlin zo stevig in het zadel zitten? Zonder dergelijke grootschalige politie-inzet zouden deze demonstraties in de binnen- en buitenlandse media immers veel minder aandacht trekken. Misschien maakt juist deze aandacht van de media echter deel uit van de berekening van de strategen in het Kremlin. Mogelijk moet die de Russische burgers voorspiegelen dat de door Poetin voortdurend bezworen stabiliteit in het land door onverantwoorde krachten toch in gevaar zou kunnen zijn. Daarom is het, aldus de suggestie, des te noodzakelijker bij de aanstaande verkiezingen voor het beproefde establishment te stemmen.”

Die Welt

Poetin voelt zich onzeker, is de conclusie van de Duitse krant Die Welt na de schermutselingen van afgelopen weekend in Moskou en Sint-Petersburg.

„In het wereldbeeld van Poetin hebben politieke tegenstanders geen recht van bestaan. In de Russische politiek gaat het niet om een wedstrijd van ideeën -met de mogelijkheid van een machtswisseling- maar om het behouden van de macht. Elk middel is daarbij gerechtvaardigd en toegestaan - de wapenstok, een rechterlijke uitspraak of brochures van de Poetin-Jugend ”Nasji”, waarin mensen van de oppositie, zoals in de tijd van Josef Stalin, worden afgeschilderd als vijanden van het volk en agenten van het Westen. Dat betekent niet dat 1937, het jaar van de ”Grote Terreur”, voor de deur zou staan. Het betekent echter dat Rusland mijlenver verwijderd is van een koers die in overeenstemming is met de westerse waardegemeenschap.

Opvallend aan de vechtpartijen op het Poesjkinplein in Moskou, dat van oudsher geldt als plaats van de vrijheid van meningsuiting, is de hardheid, een gevolg van diepgewortelde onzekerheid waarmee Poetin op zo’n kleine groep demonstranten reageert. Dit maakt duidelijk dat het in het Kremlin alle hens aan dek is, waarbij de nervositeit onder de machthebbers groeit en belangengroepen op elkaar botsen.”

De elite, ook Poetin, wordt nog slechts door één vraag beheerst: Wat zal 2008 ons brengen? Het Westen zou er goed aan doen de dingen bij hun naam te noemen. Valse consideratie -uit angst dat de energieleverancier de gaskraan zal dichtdraaien- is niet op haar plaats. Het Westen is andersdenkenden in het rijk van Poetin openheid verschuldigd.

Int. Herald Tribune

De Britse krant International Herald Tribune vindt dat „het tijd is voor Wolfowitz om te vertrekken.”

„De reden waarom Paul Wolfowitz ontslag zou moeten nemen als president van de Wereldbank heeft niets te maken met Irak of zijn laatste baan als nummer twee in het Pentagon van Donald Rumsfeld, of zelfs maar met zijn botsingen met de directeuren van de bank en de staf. Hij zou ontslag moeten nemen omdat hij binnen de bank een ’schoon’ bestuur tot prioriteit heeft verheven en tekort is geschoten ten aanzien van zijn eigen normen. (…)

Wat zou Wolfowitz zelf zeggen als hij ontdekte dat een regering die leningen ontvangt van de Wereldbank soortgelijke aangename regelingen trof voor de persoonlijke vrienden van de president? Wolfowitz kan met geen mogelijkheid zijn geloofwaardigheid herstellen en doeltreffend blijven functioneren binnen de bank.”

Le Monde

De geloofwaardigheid van Wolfowitz als hoofd van de Wereldbank is te veel beschadigd. Als hij niet vrijwillig opstapt, moet de raad van bestuur hem vervangen, vindt de Franse krant Le Monde.

„Sinds twee jaar verbonden aan de Wereldbank heeft Wolfowitz zich geen goede reputatie verworven. Hij wordt ervan beschuldigd zich te hebben omgeven met een kring van mensen die hem intellectueel na staan maar van buiten afkomstig zijn. Hem wordt solistisch en star gedrag verweten. Men heeft kritiek op zijn wens zich exclusief te richten op het beleid van de Wereldbank ten aanzien van Afrika en de strijd tegen corruptie.

Die laatste eis keert zich nu tegen Wolfowitz. (…) Sommige verwijten aan het adres van de voormalige nummer twee van het Pentagon zijn misplaatst. De strijd tegen de corruptie moet een prioriteit van de bank blijven, omdat die de ontwikkeling van veel landen verwoest. Maar het is precies om die reden dat Wolfowitz moet vertrekken.”