Dat heeft de rechtbank in Maastricht maandag in kort geding bepaald. De rechtbank volgt daarmee een uitspraak van het gerechtshof in Arnhem, dat begin maart bepaalde dat ook mensen die niet in een asbestfabriek hebben gewerkt maar die wel ziek zijn geworden van asbestvezels, recht hebben op een schadevergoeding.Het inademen van asbestvezels kan leiden tot mesothelioom, een ongeneeslijke vorm van long- of buikvlieskanker. Jaarlijks worden ongeveer 400 mensen ziek. De meesten van hen hebben bij vezelcementproducent Eternit of dochterbedrijven daarvan gewerkt. Eerder is al tot in hoogste instantie bepaald dat werknemers van Eternit en hun familieleden recht hebben op een schadevergoeding.

Eind vorig jaar heeft het ministerie van VROM besloten dat de groep zogenoemde milieuslachtoffers ook recht heeft op een tegemoetkoming van 16.000 euro, in afwachting van de definitieve juridische afhandeling van hun schadeclaims. Milieuslachtoffers zijn mensen die asbestvezels inademden en ziek zijn geworden zonder een rechtstreekse relatie met de vezelcementproducent.

In vrijwel alle asbestzaken verwerpt de rechter een beroep op verjaring, zoals maandag ook in Maastricht is gebeurd. Eternit wist al heel lang dat asbest gezondheidsklachten kon veroorzaken, maar verzuimde te waarschuwen. Pas vanaf 1979 konden mensen op de hoogte zijn van de gevaren van het inademen van asbestvezels. Tot die tijd was het heel gewoon om asbestplaten te gebruiken. Asbestafval diende in de buurt van vezelcementfabrieken veelal als wegverharding. De overheid is bezig met een miljoenen kostende campagne om al die asbestwegen te vervangen.