In de aanloop naar de verkiezingen verscheen hij steeds vaker in de media en warmde zich op die manier op in het kielzog van prominente PvdA’ers als Melkert, De Vries en Van Nieuwenhoven, om de komende jaren door te stoten naar een topfunctie in de sociaal-democratische partij.

Het ultieme bewijs voor de opmars en wellicht het nakende leiderschap was vlak voor de verkiezingen te zien. In het tv-programma NOVA verschenen naast de lijsttrekkers Balkenende (CDA), De Graaf (D66) en Rosenmöller (GroenLinks) niet de voormannen Melkert (PvdA) en Dijkstal (VVD), maar hun ’secondanten’ Bos en VVD-minister Zalm. Die laatste is nu leider van de liberalen.

Bos heeft zich altijd laten inspireren door oud-PvdA-leider Den Uyl, een man die volgens hem zowel intellectuelen als de gewone man aansprak. De geboren Vlaardinger is zelf afkomstig uit een „typisch Doorbraakgezin”, waar levensovertuiging en socialisme sterk waren verbonden. Vader Bos was actief in de ontwikkelingssamenwerking en de kerken. Idealisme om de wereld te verbeteren stond steeds voorop in huize Bos.

Bos studeerde aan de Universiteit van Amsterdam cum laude af in de politicologie en de economie. Daarna werkte hij voor Koninklijke Shell in Pernis, Rotterdam, Boekarest, Hongkong en Londen. Deze managementsfuncties bevielen hem goed. Hij kon maatschappelijke ervaring opdoen, zei hij. Maar toen Bos in 1997 door de PvdA werd gepolst voor het kamerlidmaatschap, was de keus snel gemaakt.

Er kwam een droom uit voor hem. In de Tweede Kamer had hij het „ontzaglijk naar zijn zin.” Als woordvoerder fiscale zaken van de PvdA gooide hij meteen hoge ogen. Met name de behandeling van een van de grootste onderwerpen tijdens het tweede kabinet-Kok, de herziening van het belastingstelsel, ging hem goed af. Maar zijn ambities, zo stak hij niet onder stoelen of banken, reikten verder. Hij wilde net als bij Shell in de politiek op termijn ook „aan de knoppen zitten.”

Misschien sneller dan verwacht, incasseerde hij daarvoor de beloning met het staatssecretarisschap van Financiën. Deze post kwam vrij na het aftreden van minister Peper en het doorschuiven van PvdA’er Vermeend naar Sociale Zaken. Als staatssecretaris, belast met ingewikkelde fiscale zaken, opereerde hij voorzichtig. Waardering oogstte hij met het succesvol afronden van het Belastingplan in de Tweede en Eerste Kamer.

Heel af en toe kroop hij uit zijn schulp en kaartte hij onder meer de hypotheekrenteaftrek en de strenge begrotingsregels van minister Zalm aan. Beide keren werd hij tot zijn eigen verontwaardiging ter verantwoording in de Tweede Kamer geroepen. Als hij de nieuwe PvdA-leider wordt, mag hij te kust en te keur zijn voormalige ’baas’ Zalm op de korrel nemen.