Willem Bilderdijk
Een zonderlinge vogel in het Nederlandse letterkundige landschap is hij zeker. Dichter, schrijver van sciencefiction, advocaat, Réveil-man, orangist, opiumroker, tekenaar: Willem Bilderdijk (1756-1831) was het allemaal.
Hij schreef behalve treurspelen, ”Floris V”, ”Willem van Holland” en ”Kormak” (1808), het onvoltooide epos ”De Ondergang der eerste Wareld” (1810) en een reeks grote leerdichten, zoals ”De Ziekte der Geleerden” (1806), ”De Geestenwareld” (1811) en ”Naroem” (1818), waarin hij opstormt tegen de rationalistische geest van zijn tijd. Tienduizenden versregels vloeiden uit zijn brein. Hij is een nachtmerrie voor degene die zijn brieven uit wil geven: naar schatting zouden dit zestig delen worden, met talloze Latijnse en Italiaanse brieven, passages in het Hoogduits, Fries, Sanskriet en Oudgermaans. Of in geheimschrift. Een raadselachtig mens, Bilderdijk.