Gezinsvoogd Ria van Asselt van het Bureu Jeugdzorg Friesland betoogde dat woensdag op een congres in Utrecht over uithuisplaatsing. Ze publiceerde eind vorig jaar een boek over uithuisplaatsing, waarvoor ze bij negen gezinnen naging wat het uit huis plaatsen van het kind heeft opgeleverd.Van Asselt zit 21 jaar in de jeugdhulpverlening en heeft in sommige gevallen bij drie generaties van een familie kinderen uit huis geplaatst. Volgens haar komen hulpverleners regelmatig pas in beeld als een kind al is ontspoord, in de prostitutie zit en/of drugs gebruikt. Vaak is er volgens haar dan weinig vooruitgang meer te boeken. Ze pleit ervoor om sneller gepaste hulp te bieden als een kind in de problemen dreigt te komen.

De laatste jaren willen deskundigen en politici dat kinderen die bijvoorbeeld door hun ouders worden mishandeld, sneller uit huis worden gehaald. Veel kinderen worden ook uit huis geplaatst omdat hun ouders niet in staat zijn het kind op te voeden, bijvoorbeeld omdat ze minderbegaafd of depressief zijn. Deze ouders stemmen op vrijwillige basis in met het vertrek van hun kind.

De ouders willen, volgens gezinsvoogd Van Asselt, wel graag op de hoogte worden gehouden over wat er met hun kind gebeurt.

Naar haar mening is de communicatie tussen hulpverleners en biologische ouders vaak niet goed genoeg. Zo worden de jongeren in veel gevallen steeds overgeplaatst naar een ander tehuis, zonder dat de ouders dat te horen krijgen. Daarbij is er een voortdurende stroom van komende en vertrekkende hulpverleners, zodat het contact verloren gaat.

Zeker als het na de uithuisplaatsing niet beter gaat met de kinderen, hebben ouders vaak spijt dat ze hebben meegewerkt aan de beslissing om het kind thuis weg te laten gaan, zegt de gezinsvoogd.