„Met paaseitjes staan wij op een eenzame eerste plaats”, zegt commercieel directeur Jean Marie van Logtestijn van de Rotterdamse chocoladefabrikant Baronie-De Heer. De bv was in 1990 de eerste die op industrieel niveau chocolade-eitjes ging maken; anno 2007 is het bedrijf nog steeds groot op dit gebied. Van Logtestijn: „Ik schat dat van de tien eitjes in de winkel er negen bij ons vandaan komen.”Baronie werd in de jaren twintig van de vorige eeuw opgericht in Schiedam door drie partners: Barents, Roth en Nieuwenhuis. De eerste letters van hun namen leverde de bedrijfsnaam. In 1982 nam Baronie de Rotterdamse chocoladefabrikant De Heer -opgericht in 1896- over; sindsdien draagt het bedrijf een dubbele naam. In 1984 volgde de overname van Tjoklat in Vlaardingen.

In de fabriek in Rotterdam, waar in vooroorlogse letters De Heer op de gevel staat, worden, behalve paaseitjes, „typisch Nederlandse” producten als chocoladeletters, -kransjes, repen en pindarotsjes gemaakt. In het Belgische Veurne bezit Baronie een moderne bonbonfabriek die bonbons met witte, pure en melkchocolade en negen verschillende vullingen produceert. In Leiden heeft het bedrijf een filiaal voor ambachtelijke bonbons. De productie daar is een klein eitje vergeleken met die in de fabrieken.

Belgische chocolade -gemengde, gevulde chocolade- en seizoensproducten vormen de specialiteit van Baronie. In 1990, 1994 en 1999 zette het bedrijf in op snelheid door volautomatische productielijnen aan te schaffen. Tot 1990 werden witte, pure en melkchocolade apart verwerkt; tegenwoordig zoeven die drie soorten over één productielijn. „Dat gaat veel sneller. Pralines gaan nu krakend vers het verkoopkanaal in”, zegt Van Logtestijn.

Een paaseitje doet er 90 minuten over om van vloeibare chocolade „gevormd en gewikkeld” in een zakje te belanden. Op hoogtijdagen rollen er meer dan 10 miljoen stuks -75.000 kilogram gedeeld door 7 gram- van de band. Het productieseizoen van de eitjes loopt van eind oktober tot begin maart. Daarna komen de kerstkransjes in beeld.

De eerste eitjes en haasjes gaan de oceaan over, vertelt Van Logtestijn. „Daar komen ze begin januari aan. In Nederland liggen ze vanaf half februari in de winkels.”

Op sommige verpakkingen staat Baronie, op andere niet. Toch kan onder het zilverpapier hetzelfde eitje schuilgaan. Baronie levert behalve de eigen merken Baronie, De Heer en Tjoklat ook private-labelproducten. Een naamloos zakje bij Aldi kan, net als de merkchocolade bij een andere supermarkt, uit dezelfde Rotterdamse fabriek afkomstig zijn. Huismerken mogen zelf voorkeuren voor de samenstelling aangeven.

De Rotterdamse chocoladefabrikant richt zich op de retail, doet zaken met bedrijven als C1000, Albert Heijn, Superunie, Aldi - en, in de VS, met WalMart. Bij de plaatselijke bakkerij zul je geen vertegenwoordiger van Baronie aantreffen. Van Logtestijn, beslist: „Vooralsnog blijft dat zo. We zijn een kleine organisatie. We hebben 230 medewerkers in dienst en verzorgen met dertig man de hele overhead. Vergeleken met andere organisaties zijn we zo plat als een dubbeltje.”

Daardoor komt het dat Van Logtestijn dicht op de klanten zit. „Dat is mooi, want ik houd van dit vak. We verkopen een product waar velen plezierige associaties bij hebben. Chocolade zorgt voor geluk en genot. En de kleurige papiertjes verhogen de sfeer. Overigens kom ik uitersten tegen: mensen die dol zijn op chocolade én mensen die er niets van moeten hebben. Het is bijvoorbeeld bekend dat 25 procent van alle gekregen chocoladeletters na drie tot zes maanden in de prullenbak belandt.”

De commercieel directeur is de laatste die dat iemand kwalijk zou nemen, want zijn motto is ”Over smaak valt niet te twisten”. Het is zijn werk daarop in te spelen. Baronie verkoopt chocola in heel Europa en in Amerika, en elk land heeft zo zijn voorkeuren. „Hollandse paaseitjes zijn in Frankrijk bijvoorbeeld onverkoopbaar. Duitsers willen eitjes met pepermunt en gevuld met alcohol. In Engeland vragen ze zeer zoete en grote. De grote gemene deler zijn paaseitjes met hazelnoot.”

Over de vraag of er ook slechte paaseitjes bestaan, moet Van Logtestijn lang nadenken. Dan: „Een te zoete vulling. Te veel suiker. Slechte chocolade. Dat maakt de kwaliteit er niet beter op.”