Minister-president Verhofstadt kondigde dinsdag aan dat zijn regering blijft doorwerken. Hij verdedigde de omstreden levering van wapens aan Nepal, waar het leger vecht tegen guerrillastrijders. „Het is de keuze tussen een jonge democratie en een terreurbeweging die een communistische dictatuur wil vestigen”, is zijn visie op de politiek in de Himalaya.

Aelvoets partij Agalev heeft al laten weten in de regering te blijven, ook al blijft de vergunning voor de wapenexport overeind. Daarmee blijft de crisis beperkt tot een wisseling van minister. Agalev wil de regering niet laten vallen omdat ze nog een verlanglijstje heeft voordat er volgend jaar verkiezingen zijn, zoals een besluit over het homohuwelijk en over het sluiten van kerncentrales.

De crisissfeer heeft, zoals altijd in België, ook een tegenstelling tussen Vlamingen en Walen in zich. Het draait allemaal om de levering van wapens aan Nepal, waar volgens sommige politici een burgeroorlog plaatsvindt. De wapenfabriek die de order heeft gekregen, staat in Wallonië, vlakbij Luik. Sterker nog: de Waalse regering is volledig eigenaar. De protesten tegen de levering komen vooral van Vlaamse zijde.

Aelvoet kreeg bekendheid door haar curieuze manier van communiceren. Laatst nog, toen ze fluorkauwgum en -tabletjes wilde verbieden. Dat kondigde ze aan in een interview met een weekblad. Waarom ze fluor, dat in vrijwel alle tandpasta’s zit omdat het gaatjes helpt voorkomen, zo gevaarlijk vindt, is nog altijd niet duidelijk. Wel is duidelijk dat een Belgisch verbod helemaal niet mogelijk is door Europese regels.

Een andere uitglijder is de dioxinecrisis in 1999, toen Aelvoet, nog maar net beëdigd als minister van Leefmilieu, Volksgezondheid en Consumentenzaken, een interview gaf thuis in de tuin. Terwijl de camera’s draaiden, werd ze gebeld door Verhofstad en moest ze haar uitspraken herzien. Overigens bleek later dat ze wel degelijk gelijk had.

En de laatste dagen blonk ze ook al niet uit door duidelijkheid. Was ze nu wel of niet aanwezig bij de kabinetsvergadering waar werd gesproken over de omstreden exportvergunning van wapens. Eerst nee, dan ja, dan nee maar ’even afwezig’. Heeft ze nog meer exportvergunningen gegeven? Weer eerst nee. Maar dit weekend lekte uit dat Aelvoet ook heeft ingestemd met exporten naar Pakistan, dat op voet van oorlog staat met India.

In krantencommentaren dinsdag wordt wel gezegd dat de bevlogen Aelvoet de slangenkuil die het ministerschap is, eigenlijk te zwaar viel. Overigens heeft ze wel een aantal zaken bereikt, zoals een voedselagentschap en meer rechten voor patiënten - ze is zelf ex-kankerpatient.

Minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel is daarentegen gepokt en gemazeld in het landsbestuur. Hij heeft er handig voor gezorgd dat alle kabinetsleden medeverantwoordelijk zijn voor de exportvergunning, terwijl dat eigenlijk zijn persoonlijke bevoegdheid is.