Ook benaderd, maar niet geïnteresseerd was columnist en cabaretier Youp van ’t Hek. Hij bedankte telefonisch voor de eer, hoewel het verzoek hem zittend in een Spaans voetbalstadion nog wel een keer door het hoofd flitste. „Soms ben ik zo gelukkig en denk ik: Zal ik dit in een brief aan God schrijven? Of hou ik het gewoon voor mezelf en vertel ik het aan niemand?” aldus de zichzelf atheïst noemende cabaretier in een column in NRC.Wat gaf de programmamakers de hoop dat Van ’t Hek iets aan het programma had toe te voegen? „Zijn achtergrond”, zegt woordvoerder Aldert Baas van de EO. „Van ’t Hek is van christelijken huize. Dat had een aanknopingspunt kunnen zijn.”

Van het geloof heeft hij toch duidelijk afstand genomen?
„Van ’t Hek is niet los van God. Als je zijn optredens volgt, is dat ook wel te zien. Naar ons toe zei hij: Ik vind het vreemd om als atheïst zo’n brief te schrijven. In zijn column is hij opener, daar zegt hij: Ik houd mijn gedachten liever voor mezelf.”

Moet het programma ruimte bieden aan atheïsten?
„Een deel van de gasten is anders met God bezig dan u en ik. Dat hoeft geen belemmering te zijn om mee te doen. Overigens zijn de brieven van de bekende Nederlanders geen doel op zich. De belangrijkste doelstelling van het programma is mensen uitnodigen God te zoeken. De brief van bijvoorbeeld iemand als Van ’t Hek zou hen daartoe hebben kunnen uitgedaagd.”

Maar wat als de gasten in de brief over de schreef gaan?
„”Brieven aan God” is naar twee kanten een respectvol programma, van ons naar de gast en andersom. De brief krijgen we tijdig binnen. Als hij niet past bij het programma, grijpen we in.”

De kans dat Van ’t Hek ooit weer wordt benaderd, is volgens Baas niet groot. „Misschien, als hij van gedachten verandert. Het zou een wonder zijn, maar laten we het erover eens zijn dat we die nooit mogen uitsluiten. Ze gebeuren nog steeds.”
JG

NSB-liederen
Net als socialisten en confessionelen hadden ook de NSB’ers in de jaren dertig van de vorige eeuw hun eigen liederen. Literatuurhistoricus en Tweede Wereldoorlogkenner Gerard Groeneveld schreef er een boek over, dat komende donderdag verschijnt bij de Nijmeegse uitgeverij Vantilt. „NSB’ers zongen om de onderlinge verbondenheid te vergroten”, zegt Groeneveld. „Je was onder elkaars gelijken. Ze zongen over hun overtuiging, over Godsvertrouwen, over eerbeid voor de arbeid, over liefde tot het vaderland en over roemrijke daden uit de zeventiende eeuw.”

Opmerkelijk is dat bij het boek van Groeneveld een cd zit met 25 NSB-liederen. „Ik vond het een aardig idee om ook wat liederen te laten horen.”

Bent u niet bang dat de cd in rechts-extremistische kringen opduikt?
„Het zou me verbazen. Via internet zijn deze liederen allang verkrijgbaar. Bovendien moet er 27,50 euro voor het boek betaald worden. Ik beschrijf de geschiedenis, ik breek natuurlijk geen lans voor het nationaal-socialisme. Maar als mensen de cd willen vermenigvuldigen, dan heb ik daar natuurlijk geen grip op. Overigens denk ik dat het mee zal vallen. Eerder heb ik een boek geschreven over Nederlandse SS-oorlogsverslaggevers. Ook daarbij bestaat een cd met radiofragmenten. Het is niet zo dat die cd een eigen leven is gaan leiden.”
JV