Opinie

Dé bank

Wie nog durft te beweren dat aandeelhouders niets hebben in te brengen dan lege briefjes moet het nieuws van de afgelopen week er nog eens op naslaan. In dit geval over de ontwikkelingen rondom ABN AMRO en de Britse bank Barclays.

23 March 2007 11:29Gewijzigd op 14 November 2020 04:37

Feit is dat de weinig verwende aandeelhouders van dé bank de laatste dagen financieel gezien hun handen kunnen dichtknijpen. De koers van een stuk ABN AMRO schommelt al jaren rond een gemiddelde van 25 euro. Nadat de fusiegeruchten toenamen en de bevestiging daarvan begin deze week naar buiten kwamen, is de koers omhoog gespoten. Kassa dus.Het kan nog veel meer kassa worden. Want hoe exclusief zijn de gesprekken tussen de Britten en de Nederlanders? Wat gebeurt er als Barclays een overnamebod op tafel legt en andere banken besluiten een biedingstrijd aan te gaan? Een aandelenkoers wordt daar doorgaans niet slechter van.

Topman Groenink van ABN AMRO sprak vorige maand nog over een oogstjaar, maar doelde daarbij bepaald niet op een fusie of zelfs op een overname van zijn concern. Plotseling is het toch zover. Twee investeerders met een heel klein belang in ABN AMRO lijken met hun harde eisen over een strategiewijziging succes te hebben.

Deze fondsen verlangen meer

waar(de) voor hun geld. Ook andere aandeelhouders roeren zich. Groenink kiest voor een vlucht naar voren. Hij had immers ook het gevecht met deze fondsen kunnen aangaan? Bekend voorbeeld van deze optie is Stork, dat eerder dit jaar wel niet helemaal ongeschonden uit de strijd kwam, maar duidelijk de regie in handen hield.

De gedachte dat Groenink zich nu laat opjagen, is geen gezochte. Het tempo waarmee zaken worden afgevinkt, ligt hoog. Een Brit aan het roer, een Nederlander als oppertoezichthouder, het hoofdkantoor in Amsterdam: gaat dit niet te snel allemaal? Hoe sterk is de onderhandelingspositie van Groenink?

De zigzagkoers van de afgelopen jaren -eerst mikken op de zakelijke markt, dan weer kiezen voor particuliere klanten- lijkt de bank op te breken. De glans van de overname van de Italiaanse bank Antonveneta is allang verbleekt. Interne problemen deden ABN AMRO ook geen goed.

Als de wereld een stad is, is Europa een dorp. In dat licht is er niets op tegen wanneer financiële concerns elkaar op zakelijke gronden vinden. Fusies en overnames zijn een logisch gevolg van de verdergaande globalisering. Sentimenten in de zin van nationale trots -DAF en Fokker- zullen steeds minder vaak een rol van betekenis spelen.

Toch gaat het in dit geval om een oer-Nederlandse bank. Misschien niet hét paradepaardje te midden van een groep vergelijkbare, wereldwijde spelers, maar dan toch nog altijd een speler van formaat. De top van ABN AMRO zal moeten streven naar een fusie op basis van gelijkwaardigheid, een overhaast uitverkoopscenario past simpelweg niet bij een bank van deze statuur.

De kans dat fusies dan wel overnames achteraf gezien succesvol zijn, is helemaal niet groot, zo bewezen wetenschappers. In dat licht zullen ook ongeduldige aandeelhouders zich moeten bezinnen, tenminste als ze van plan zijn hun aandelen te houden. Zo niet, dan is er sprake van speculeren.

Meer over
Commentaar

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer