De ouders van Frits waren blij toen hun zoon en schoondochter zes jaar geleden behalve hun woninginrichtingswinkel in de Dorpsstraat in Vaassen ook het bovengelegen huis overnamen. Er bleef echter niet veel meer hetzelfde. Het jonge echtpaar plakte behang op de deuren, schilderde de keuken oranje en maakte boven het bedrijf een dakterras.Het huis op zich beviel Mathilda direct. „Het is lekker ruim, lekker licht. Bloot, noem ik het vaak, omdat het van die grote ramen heeft. Hoewel we hier midden in het centrum wonen, zitten we toch helemaal vrij. Je hebt hier niet direct met buren te maken.”

De hal vond ze van het begin af aan al erg donker. „Die hebben we toen we hier kwamen wonen vrij snel aangepakt.” In een opwelling braken ze het plafond door. „De zolderkamer gebruikten we toch nergens voor.” Nu is de hal ruim en licht en zijn op verschillende plekken de oude spanten te zien. „Daardoor krijg je er een indruk van hoe oud de woning is. Dit deel dateert zeker van rond 1900.”

Frits en Mathilda van Triest pakten niet alles tegelijk aan. Mathilda: „Van sommige stellen hoor je dat ze binnen zes weken de hele inrichting voor elkaar willen hebben. Ik zou dat zelf nooit kunnen en ook niet willen. Een idee heeft bij ons tijd nodig, het moet gaan borrelen. Pas als we het in ons hoofd rond hebben, gaan we aan de slag.”

Eigen stijl
Elk vertrek heeft zijn eigen stijl. „Mensen vinden vaak dat je een huis op één manier moet inrichten. Dat vind ik onzin. Ik vind veel stijlen leuk en ieder vertrek biedt juist weer nieuwe kansen qua inrichting.”

De woonkamer met de open keuken is vooral kleurrijk geworden. Bezoekers maken over het behang met streepjes in geel, paars, blauw en oranje vaak complimenten. „Hélemaal Frits en Mathilda!” zeggen ze dan. Vooral die opmerking hoort Mathilda graag. „Ik vind het belangrijk dat een huis bij een persoon past. Hoe kan het dat iedereen verschillend is, maar toch driekwart van de mensen eenzelfde inrichting heeft? Allemaal wit of ecru. Lekker veilig. Van mij mogen mensen wel wat meer lef tonen en op zoek gaan naar de stijl die bij hen past.”

De Vaassenaren vinden het belangrijk dat hun huis een plek is waar ze tot rust kunnen komen. Verder vinden ze gastvrijheid een belangrijk aspect. „We voelen ons gezegend met dit huis en dat willen we met zo veel mogelijk mensen op zo veel mogelijk manieren delen. Zo hebben we ook bewust de haardbank van m’n schoonouders laten zitten. Je kunt er enorm veel mensen op kwijt! Net als op de kubus die we voor het raam hebben gemaakt. Daar passen wel zes jongeren op.”

Pleeggezin
Bewust houden Frits en Mathilda van Triest in hun huis rekening met kinderen. „Van onszelf of van anderen; dat maakt ons niet zo veel uit. En dat wisselt ook regelmatig. Momenteel hebben we drie kinderen. Onze jongste is ons biologische kind. Daarnaast hebben we een bruine geadopteerde dochter, die meervoudig gehandicapt is, en een puberpleegzoon. Zij moeten zich hier allemaal lekker kunnen voelen.”

Een kindvriendelijk huis vraagt volgen Mathilda van Triest om zijn eigen inrichting: een vloer die lekker zacht aanvoelt en op kritieke plaatsen goed schoon te maken is, een bank met een wasbare hoes en lekker veel ruimte om te spelen. „We houden erg van inrichten, niet alleen op ons werk maar ook thuis. Maar het moet toch vooral praktisch en leefbaar zijn; dat staat bij ons voorop.”