De hervormde predikant uit Kampen hoorde vroeger in zijn geboorteplaats een boer die met paard en wagen aan het mestrijden was psalm 68:10 zingen. Nu vangt hij op het station uit de mond van een jong meisje op: ”Create in me a clean heart, oh God and renew a right spirit within me”. Ds. De Fijter merkt dat je, wanneer je als predikant rond een ziekbed samen een psalm wilt zingen, op verschillende tradities in de berijmingen stuit. „Het stramien van door allen gekende liederen is er niet meer. En dat is jammer.”

De predikant hield donderdag tijdens de laatste dag van de studieweek die de Gereformeerde Bond jaarlijks belegt voor studenten in de theologie, een referaat over ”De psalmen in het praktisch pastoraat”. Hij omschreef praktisch pastoraat als „elkaar als gelovigen bijstaan om te leven in deze wereld met het oog op Gods grote toekomst.”

Die zorg vindt ds. De Fijter in de eerste plaats een taak van de gemeente als geheel. „Ieder die in oprechte zorg voor zijn naaste persoonlijk spreekt met die ander, met zijn vriend of zijn vriendin, zijn echtgenoot of zijn kind, zijn collega of zijn buurman, is bezig binnen het praktisch pastoraat. Dat gaat soms zeer indirect, soms oppervlakkig, als het slechts met het uiterlijk gedrag van de ander te maken heeft. Soms zeer diepgaand, als het de wortel van het christenleven raakt. Met weinig pretenties, zonder opdringerigheid kan er binnen de gemeente door allen veel meer worden gedaan dan wij voor mogelijk houden.”

De predikant onderstreepte het belang van het gezag van de Schrift. „Hetzij vroeg of laat, hetzij in het eerste of in een van de volgende gesprekken, de Bijbel moet in al zijn concreetheid aan de orde komen.”

De liefde voor de psalmen heeft voor hem onder andere te maken met het gegeven dat nergens anders in de Bijbel zo nadrukkelijk een neerslag van alle menselijke gevoelens en ervaringen voorkomt. „De psalmen zijn modern als het journaal, gevuld met bloed en tranen. Alleen in de psalmen is het leven in al zijn delen op God betrokken, in het journaal niet.”

Het is de taak en de roeping van de pastor om zelf met de ogen van de psalm naar onze situatie te kijken, zei de predikant. „En dat wel op zo’n wijze dat de gelovige zich herkent.” Om een levend inzicht te hebben in de gehele Bijbel en in de psalmen is het van bijzonder groot belang de Schriften te lezen en te herlezen. „Het is voor ons belangrijk dat ook wij de psalmwoorden kennen. Dat we daar vertrouwd mee zijn. In moeilijke omstandigheden dragen die woorden ons dan.”

De predikant betreurt het dat het gezamenlijk lezen van de Bijbel bij veel christelijke gezinnen onder druk is komen te staan. „En de veelheid van bijbelvertalingen maakt het er ook niet gemakkelijker op om vertrouwd te raken met de bijbeltekst. Het bemoeilijkt het memoriseren van bijbel- of psalmwoorden. Ook daar ligt een belemmering in het pastoraat.”

Ds. De Fijter onderstreepte dat het belangrijk is te weten wat je leest of zingt. De berijming van 1773 vormt in zijn ogen een belemmering om met de berijmde psalmen in het pastoraat te werken. Die past volgens hem namelijk niet op alle onderdelen meer in onze tijd. Hij vindt het goed het ’kleine psalmboekje’ met geliefde psalmen te blijven zingen. „Maar we doen de dienst des Heeren tekort wanneer die vele tientallen psalmen die lieflijk zijn en harten treffen achterwege laten omdat het onbegrijpelijke en verwarde taal voor ons is geworden.”

Daarom is de predikant voorstander van het gebruik van de nieuwe berijming naast de oude berijming. „We moeten niet gedwongen worden grote delen van het psalmboek over te slaan omdat het taalgebruik dat daarin voorkomt te moeilijk is, omdat er woorden in voorkomen die wij op een totaal andere manier zijn gaan gebruiken.”