Volgens het Oxfam/Novib-onderzoek kost het Europese systeem van garantieprijzen voor westerse boeren, quotering en marktbescherming de belastingbetaler 1,6 miljard euro per jaar. Door alle regelingen kunnen ontwikkelingslanden, die veel goedkopere suiker kunnen produceren, nauwelijks exporteren, aldus de organisaties in het onderzoek ”The Great EU Sugar Scam”.

Novib stelt dat „het suikerbeleid in Europa een typisch voorbeeld is van de hypocrisie waarmee rijke landen arme landen behandelen. Arme landen worden onder druk gezet om hun markten open te gooien voor vrijhandel, terwijl rijke landen hun eigen markten afschermen met tariefmuren en hun producenten bevoordelen met subsidies.”

Een woordvoerder van de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van de EU, nuanceerde donderdag de conclusies door erop te wijzen dat de EU juist veel suiker importeert. In 2000, het laatste jaar waarover cijfers bestaan, importeerde de EU voor 900 miljoen euro aan suiker. Daarvan kwam het overgrote deel (860 miljoen) uit ontwikkelingslanden. „De EU importeert meer suiker uit ontwikkelingslanden dan de VS, Canada, Japan en Australië samen”, zegt de woordvoerder.

Nederland is een grote suikerteler binnen Europa. De bietenteelt levert bijna twee keer zoveel suiker op als de Nederlanders zelf consumeren. De rest wordt geëxporteerd, het grootste deel trouwens binnen de EU.

Overigens wordt het suikerbeleid ook vanuit andere hoek aangevallen. Australië en Brazilië bereiden een klacht voor bij de Wereldhandelsorganisatie tegen het EU-beleid. Een woordvoerder van de Commissie zei de uitkomst van de zaak met vertrouwen tegemoet te zien.