Ingrid Betancourt al vijf jaar spoorloos
APELDOORN - De Colombiaanse presidentskandidaat Ingrid Betancourt is nog steeds spoorloos. Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat zij werd ontvoerd. De Nederlandse afdeling van de Stichting Ingrid Betancourt zet zich niet alleen in voor de vrijlating van Betancourt, maar ook voor die van alle ontvoerden in Colombia.
Zeven jaar geleden trok Marjan Lodewijk in Amsterdam vier dagen op met Betancourt. De Colombiaanse had net een intrigerend boek geschreven onder de titel ”Woede in het hart”. Daarin legde ze verantwoording af van haar roeping tot de politiek van haar vaderland. Lodewijk werkte in die tijd voor uitgeverij De Geus, die het boek van de Colombiaanse in het Nederlands had uitgebracht en promootte. Niet lang daarna werd Betancourt ontvoerd. Marjan Lodewijk is voorzitter van de stichting die vijf jaar na dato haar vrijlating eist. „En zolang die niet is bereikt, heb je geen reden om er uit te stappen.”„We grijpen elke gelegenheid aan om de zaak van de ontvoerde Betancourt voor het voetlicht te halen”, zegt Lodewijk, daags voor een solidariteitsbijeenkomst voor de ontvoerde Colombiaanse presidentskandidaat. Vandaag vraagt de Stichting Ingrid Betancourt Nederland aandacht voor zowel Betancourt „als het lot van duizenden andere ontvoerden in Colombia.” Dat laatste wil Lodewijk benadrukken. Ze schat dat er in het Zuid-Amerikaanse land zo’n 3000 mensen zijn ontvoerd. „Sommigen kort, anderen heel lang, wel tien jaar zelfs.”
Burgemeester Deetman opent vandaag in het Atrium van het Stadhuis in Den Haag de tentoonstelling ”Colombia: Libertad para todos!”. Deze tentoonstelling is gewijd aan de ontvoerden, ontheemden en andere slachtoffers van geweld in Colombia.
Betancourt en haar medewerkster Clara Rojas beginnen vandaag aan hun zesde jaar gevangenschap in handen van de guerrillabeweging FARC in Colombia. Betancourt werd in 1961 in Bogota geboren, maar groeide in Parijs op en huwde een Fransman. Ten tijde van haar ontvoering was zij als leider van de kleine partij Groen Zuurstof op weg naar San Vicente del Caguán, en werd zij in het zuiden van Colombia ontvoerd door de FARC.
Zegslieden van de FARC beweren dat zij nog in leven is. Leden van de strijdkrachten en de regering van Colombia schatten dat de FARC tactische redenen heeft haar niet te doden. De Colombiaanse president, Alvaro Uribe, acht het zelfs niet uitgesloten dat Betancourt buiten Colombia wordt vastgehouden. Uribe gaf deze week tegenover het Franse tijdschrift L’Express aan „de afgelopen weken informatie te hebben ontvangen dat Betancourt in een ander land is.”
De FARC houdt naar schatting 3000 mensen vast, onder wie circa 400 kinderen. Ze hebben bijna 60 speciale gijzelaars die ze willen ruilen tegen zo’n 500 gevangengenomen strijders van de FARC. „Betancourt is een van die gijzelaars en zij geniet internationaal bekendheid en voor haar wordt in talrijke landen actie gevoerd. Dit verhoogt haar waarde voor de ontvoerders”, denkt Lodewijk. „Voor de FARC betekent Betancourt een belangrijke pion op het schaakbord van onderhandelingen”, aldus Lodewijk.
Internationaal geniet Betancourt alom bekendheid. Zij werd tot ereburger benoemd in 1755 gemeenten, steden, departementen en gebieden. In 2004 kreeg Betancourt van prinses Máxima de Geuzenpenning, die Betancourts moeder in ontvangst nam.
Blijvende internationale druk is van groot belang, benadrukt Lodewijk. De steuncomités in België, Frankrijk, Ierland, Nederland, Zwitserland, Canada en andere landen organiseren dan ook dit jaar weer diverse campagnes om het lot van de Colombiaanse gijzelaars onder de aandacht te brengen en te houden. In augustus 2003 was er voor het laatst een teken van leven van Betancourt door middel van een videoboodschap.
Deze week gaf het aantreden van Fernando Araújo tot nieuwe minister van Buitenlandse Zaken van Colombia er blijk van dat het ook positief kan aflopen met ontvoerden. Araújo, die vóór zijn ontvoering minister van Ontwikkeling was, wist eind 2006 te ontsnappen aan zijn ontvoerders van de FARC die hem sinds 2000 gevangen hadden gehouden.
President Uribe verklaarde elke dag te proberen Betancourt via een redelijk humanitair akkoord of met militaire middelen te bevrijden. Maar familieleden van Betancourt zijn tegen militair ingrijpen, omdat de rebellen in het verleden tijdens bevrijdingsacties gijzelaars hebben vermoord.