SGP moet kabinet positief benaderen
SGP en ChristenUnie moeten de samenwerking zoeken nu de laatste partij deelneemt aan de regering, stelden Jan Kloosterman en Gert van Veldhuizen 15 februari op deze pagina. Drs. Hans Vollaard vond het artikel te positief over de effecten van de ChristenUniedeelname, zo viel in zijn artikel van 16 februari op deze pagina te lezen. Kloosterman en Van Veldhuizen reageren daar vandaag op.
In onze reactie op drs. Hans Vollaard willen we allereerst een misverstand opruimen. Wij hebben in ons opinieartikel namelijk niet geschreven dat de regeringsdeelname van de ChristenUnie an sich een kentering in het seculiere tij inluidt, maar dat we het toejuichen als ChristenUnie en SGP zich tijdens de komende periode gezamenlijk inzetten om genoemde kentering te bewerkstelligen.
In het genoemde opinieartikel hebben wij betoogd dat de SGP dit kabinet, en voornamelijk de ChristenUnie, met een positieve grondhouding tegemoet moet treden. Met die insteek denken wij dat de SGP een evenwichtige koers vaart. Enerzijds moet de SGP voorkomen dat zij in de positie van ’beste stuurman aan wal’ terechtkomt. Anderzijds hoeft de SGP de euforie aan de zijde van de ChristenUnie niet te delen. Terecht mag worden gevreesd dat verschillende afspraken in het regeerakkoord boterzacht blijken te zijn.
Het feit dat de passage over de positie van gewetensbezwaarde ambtenaren na een aantal felle reacties is beperkt tot de mensen die op dit moment in dienst zijn, geeft ons wat dat betreft niet al te veel hoop.
De SGP-jongerenorganisatie heeft de moederpartij opgeroepen tijdens de komende kabinetsperiode in te zetten op de (medisch)-ethische agenda. Beide partijen dienen de handen ineen te slaan om op deze terreinen te proberen een keer ten goede te bewerkstellingen.
Wij zijn het daarom niet eens met de conclusie van Vollaard dat de SGP zich eigenlijk alleen bezig moet gaan houden met het herinneren van de PvdA en het CDA aan de afspraken in het coalitieakkoord. Met die houding bindt Vollaard de SGP in feite aan het regeerakkoord en wordt de partij min of meer monddood gemaakt in haar kritiek op het kabinetsbeleid.
Vollaard redeneert namelijk dat de SGP met haar prioriteit op de (medisch)-ethische agenda de ChristenUniepolitici in gewetensnood zou brengen, waardoor hun geloofwaardigheid in het geding komt.
Wij begrijpen dit niet. Als de SGP met voorstellen komt om de huidige (medisch)-ethische praktijk aan te pakken, sluit de Tweede Kamerfractie toch naadloos aan bij de insteek van de ChristenUnie tijdens de formatie? Vooralsnog willen wij in ieder geval niet meegaan met de opmerking van Vollaard dat de ethische dimensie bij de ChristenUnie aanzienlijk aan kracht heeft verloren.
Nuchter
Voor de SGP-jongeren is één ding helder. Dé legitimatie van de kabinetsdeelname van de ChristenUnie ligt in het fundamenteel veranderen van de huidige, zondige praktijk (helaas wordt aan de wetgeving zelf niet getornd). Als blijkt dat voorstellen vanuit de SGP de politici van de ChristenUnie keer op keer in gewetensnood brengen, zal onze zusterpartij haar positie binnen het kabinet opnieuw moeten afwegen.
De seculiere lobby is sterk. Gezien de christelijke minderheid binnen en buiten het parlement moeten we nuchter blijven. Tegelijkertijd mag de SGP als Bijbels genormeerde partij vasthouden aan de belijdenis dat de Heere alle dingen regeert. Hij kan ongedacht en onverwacht een reformatie of een reveil geven. Daar past voor beide partijen maar één houding bij: bidt én werkt.
De auteurs zijn respectievelijk voorzitter en jeugdwerkadviseur bij de SGP-jongeren.