„Dit is heel absurd. Het is vreselijk dat er een winkelier is vermoord”, zegt de 20-jarige Turkse vrouw Hicran in een hoekje van een shoarmazaak-afhaalcentrum op een steenworp afstand van avondwinkel La Nuit.De moord op Yildiz, die ze al jarenlang kent, heeft haar bang gemaakt. „Ik durf nu niet meer alleen in de zaak te staan. Dat vind ik te gevaarlijk”, zegt de gesluierde vrouw. Ze merkt dat er de laatste dagen minder klanten over de vloer komen. „Als er kopers komen, dan zeggen ze tegen ons: „Pas op jezelf, kijk uit.””

Sinds maandagavond houdt de politie extra toezicht bij avondwinkels en andere kleine ondernemers in Amsterdam naar aanleiding van een reeks overvallen afgelopen weekeinde. In vier uur tijd werden er zaterdagavond in de hoofdstad vijf gewapende overvallen gepleegd. Dat baart de politie zorgen, aldus een woordvoerder dinsdag.

Een Marokkaanse visverkoper, buurman van de vermoorde Turkse winkelier, voelt zich ook niet happy. „Zeker de eerste dagen na de moord keek ik goed wie er in de winkel kwam. Je voelt je niet veilig. Het komt nu wel allemaal echt dichtbij. Je denkt: Kan dit mij ook gebeu- ren?”

Avondwinkel La Nuit ligt aan de Waddenweg, een grote, drukke weg in Amsterdam-Noord. De winkel maakt deel uit van een buurt met een vijftiental zaken, waaronder een wijnverkoper, een snackbar, een sigarenzaak en een internetwinkel. De meeste -kleine- zaken zijn in handen van allochtonen.

De grotendeels autochtone omwonenden zien dit deel van Amsterdam-Noord als het dorp Blauwe Zand. Die naam herinnert aan de grondversteviging met „blauw zand” in de jaren dertig van de vorige eeuw. Diverse buurtbewoners roemen de „saamhorigheid.”

De moord op de Turkse winkelier houdt de gemoederen danig bezig. „Het komt nu wel heel dichtbij”, zegt bewoner Hans van den Burg in de deuropening.

Bizar genoeg beklaagde Arkan Yildiz zich op het tv-programma Premtime daags vóór zijn dood over overvallen op zijn winkel. Vorig jaar zomer ging de zwager van Yildiz overvallers met een koekenpan achterna. Hij werd in zijn voet geschoten.

Voor buurtbewoners is het vooralsnog een raadsel waarom de Turkse winkelier is vermoord. Was het louter een uit de hand gelopen overval? Het gerucht gaat dat Yildiz een Duitse loterij zou hebben gewonnen. Naar verluidt is in ieder geval de peperdure ketting van Yildiz ontvreemd. Zit er meer achter de moord? Gaat het om een afrekening in het drugscircuit?

Yildiz verkocht onder meer drank en sigaretten. Zeker in de zomerdagen reden „de BMW’s en Mercedessen” af en aan, weet een buurtbewoner, die niet weet „wat de man privé deed.”

Diverse bewoners prijzen de goedgeefsheid en vriendschappelijkheid van de Turkse winkelier. Kinderen, die dan een snoepje en dan een ijsje kregen toegestopt, „lopen weg” met de man. Yildiz was niet te beroerd om geld voor te schieten.

Ook rijst het beeld dat Yildiz een tamelijk pocherig type was. „Hij liep met die dure ketting om zijn nek en met geld in zijn zakken. Wij hebben hem wel gezegd: Man, kijk toch eens uit.”

Van hardnekkige criminaliteit heeft Cor Hotting, die elders in Amsterdam-Noord een winkel runt, geen last. „Al is het hier natuurlijk geen Barneveld, Garderen of Stroe.” Een paar jaar geleden stond het er beroerder voor, vertelt Hotting, verbonden aan de ongeveer honderd zielen tellende gereformeerde gemeente. „Toen stal een junk een paar keer achter elkaar geld uit de kassa. Toen ik de politie inlichtte, zei men: O, dat is Ronald die en die. Alleen als hij het geld in zijn handen heeft, kunnen we hem op heterdaad betrappen. Zo gaat dat in Amsterdam. Als u en ik door rood rijden, moeten we een boete betalen, een junk kan z’n gang gaan.”

Voor avondwinkel La Nuit verzamelen zich dinsdagavond enkele honderden mensen voor een stille tocht. Bij het schijnsel van een mobieltje tekent een oudere Turkse man het condoleanceregister. ”Werken deed hij dag en nacht. Tot hij werd omgebracht”, meldt een spandoek voor de winkel. Tegen kwart over zeven verspreiden fakkels een felrood licht. Een jongeman spreekt kort de menigte toe. „Een heel aardige man is van ons afgepakt.”