Zo is het ook met iemand die waarlijk geestelijk dorstig is. Hij zal uitermate dankbaar zijn. Ja, hij zal dankbaar zijn voor een kruimeltje barmhartigheid. O, als de Heere maar een blijk geeft van Zijn gunst en slechts een straaltje van Christus. Ja, al geeft Hij nog zo weinig van Christus, nog zo weinig geloof, nog zo weinig barmhartigheid. Ja, al was het slechts goede hoop op deze dingen, de dorstige ziel is dankbaar. Hij dankt God, Die de fontein begint te openen van gunst en genade.Indien iemand waarlijk geestelijk dorstig is, verzadigt geen ding hem dan de genietingen. Hoewel zijn begeerten sterk zijn, nochtans is hij niet verzadigd. Zijn klachten zijn veel, nochtans is hij niet verzadigd. Hoewel hij de middelen geniet om het water des levens te krijgen, nochtans is hij niet verzadigd. Ja, schoon hij de belofte van genieten heeft, nochtans is hij niet verzadigd. Hij moet Christus Zelf hebben. Hij moet het vreugdegeluid horen. Hij moet smaken hoe goed de Heere is: „Zeg tot mijn ziel: Ik ben uw heil.” Psalm 35:3.

Obadiah Sedgwick, predikant te Covent Garden (”De geopende fontein”, 1666)