Toch voelt de prins zich erg thuis in het Belgische. Niet omdat hij iets bijzonders heeft met Belgen, maar vanwege het anonieme leven dat hij er als C. van Oranje kan leiden en vanwege het sterk Europese denken dat in de ’hoofdstad van Europa’ heerst. Prins Constantijn is een echte Europeaan. Iets wat hij van huis uit heeft meegekregen: koningin Beatrix is altijd een voorvechtster geweest van nauwe samenwerking op het continent.Prins Constantijn (37) werkt in Brussel voltijds bij Rand Europe, een onafhankelijke denktank die bestuurders en politici ondersteunt. Rand Europe is een onderdeel van Rand Corporation, dat na de Tweede Wereldoorlog is ontstaan uit een civiele poot van het Amerikaanse leger. Rand adviseerde veel op het gebied van defensie en houdt zich tegenwoordig vooral bezig met informatietechnologie. De poot Rand Europe heeft zijn hoofdkantoor in het Engelse Cambridge. Het bureau had eerder ook een kantoor in Leiden, maar de focus ligt nu vooral op Brussel, waar de prins zijn werkplek heeft.

Bij Rand Europe houdt de prins zich als senior adviseur veel bezig met e-government: hoe treed je als overheid via internet naar buiten en hoe ben je via het web bereikbaar voor burgers. Rond dat thema spelen veel onderwerpen, zoals privacybescherming en imagobewaking. Recent sprak de prins tijdens een groot congres in Amsterdam nog over het onderwerp e-government.

Behalve met dit thema houdt de derde zoon van koningin Beatrix zich veel bezig met gezondheidszorg op Europees niveau. Nu de Europese Unie steeds meer een eenheid wordt, gebeurt er ook op dat terrein veel. De prins bestudeert wat de effecten op unieniveau zijn van maatregelen.

Naast zijn werk bij Rand Europe is hij formeel ook nog adviseur Europacommunicatie van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Sinds het referendum over de Europese grondwet staat dit werk echter op een laag pitje. Hiervoor was eerder één dag per week gereserveerd.

Verplichtingen
Als zoon van de koningin en broer van de aanstaande koning heeft prins Constantijn ook verplichtingen op koninklijk terrein. Momenteel is hij vierde in de lijn van troonopvolging, na broer Willem-Alexander en diens twee kinderen. Ongeveer 20 procent van zijn tijd besteedt hij aan zijn taken als prins der Nederlanden en prins van Oranje-Nassau: de koningin bijstaan of vervangen en andere publieke optredens.

Een belangrijk onderdeel daarvan vormt het erevoorzitterschap van het Prins Claus Fonds. Deze functie deelt hij met zijn broer Friso. Het fonds zet zich in voor het behoud van lokale cultuur in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Om het jaar -het andere jaar doet prins Friso het- reikt Constantijn de Prins Claus Prijs uit.

Volgende week reist prins Constantijn samen met zijn vrouw en prins Friso en diens vrouw af naar het Afrikaanse Mali, om daar als erevoorzitter de première van een operauitvoering bij te wonen. Het muziekspektakel wordt mede gefinancierd door het Prins Clausfonds, want het idee van een opera die speelt in het hart van Afrika werd jaren geleden geopperd door prins Claus zelf.

De prins zet zich op nog een andere manier in voor de derde wereld. Hij is actief voorzitter van de The Hague Process on Refugees and Migration (THP). Deze organisatie bestond al sinds 2000, maar is sinds 2002 echt bekend geworden toen vooraanstaande personen van over heel de wereld de ”Verklaring van Den Haag over de toekomst van vluchtelingen en migratiepolitiek” ondertekenden. Onder hen bevond zich VN-secretaris-generaal Kofi Annan. De THP wil de discussie over vluchtelingen- en migratiebeleid voortdurend voeden via debatten en publicaties. De prins beschouwt dit voorzitterschap niet als een bijbaantje. Het kost hem veel tijd.

Kinderen
De verschillende taken zorgen ervoor dat de prins en zijn vrouw, prinses Laurentien, regelmatig pendelen tussen Nederland en België. Omdat Laurentien ook vaak in Nederland moet zijn, proberen de prins en zijn vrouw hun afspraken in Nederland zo veel mogelijk op dezelfde dagen te plannen. Vanwege de drie kinderen betekent dat soms flink improviseren. De twee oudste -gravin Eloise (2002) en graaf Claus-Casimir (2004)- zitten inmiddels hele dagen op school in Brussel. Dat geeft het prinselijk paar ruimte. De kleine gravin Leonore (2006) wordt regelmatig ondergebracht in een crèche.

Ondanks hun vorstelijke afkomst krijgen de kinderen een zo gewoon mogelijke opvoeding van het prinselijk paar. De drie kleinkinderen van de koningin groeien op in twee werelden, de alledaagse Brusselse wereld en de koninklijke Nederlandse. Hun toekomst zien prins Constantijn en zijn vrouw vooral liggen in de gewone maatschappij. Het prinselijk paar geeft hun kinderen wel het besef mee uit welke familie zij afkomstig zijn, maar het streven is dat de drie kinderen geen gemeenschappelijk eigendom worden van de Nederlanders, zoals dat bij prinses Amalia het geval is. Die wordt overal herkend en op de foto gezet.

Prins Constantijn weet wat het is om op te groeien bij de troon. Zelf heeft hij daar een zo natuurlijk en authentiek mogelijke invulling aan gegeven. Alleen zo houd je dat vol als prins, is zijn overtuiging. Met een façade red je het niet.

Verhuizen
Brussel vormt nu een veilige uitvalsbasis. Op termijn lijkt een verhuizing naar Nederland echter onvermijdelijk. Zeker als prins Willem-Alexander binnen enkele jaren de troon bestijgt en koningin Beatrix terugtreedt, zal het aantal koninklijke verplichtingen voor prins Constantijn en prinses Laurentien alleen maar toenemen.

Voor de prins moet dan een geschikte positie moeten worden gevonden, evenals een passende woonplek. Wellicht dat de Eikenhorst in Wassenaar, waar prins Willem-Alexander nu nog woont, een kans maakt. Zover is het nog niet. Voorlopig genieten de prins en zijn vrouw van hun Brusselse bestaan, waar zij in hun nieuwe woning veel vrienden en familie ontvangen.