Van der Vlies gaf woensdag in deze krant aan dat hij nooit zijn handtekening onder het regeerakkoord zou kunnen plaatsen. Vooral op medisch-ethisch terrein vindt hij de afspraken te mager. Hij had graag „fermere stappen” gezien. Overigens is de SGP’er wel blij met de pogingen die het nieuwe kabinet in het werk gaat stellen om abortus en euthanasie te ontmoedigen.Schuurman vindt het opmerkelijk dat de SGP-voorman zo scherp reageert in de richting van de ChristenUnie, terwijl de SGP in de achterliggende jaren juist zo mild was voor het CDA. „Dat heeft natuurlijk te maken met een stukje gezagsgetrouwheid van mijn staatkundig gereformeerde broeders, maar ik hoop dat Van der Vlies die milde toon ook tegenover ons wil aanslaan. Of is hij zo scherp tegen ons omdat we juist zo dicht bij elkaar staan?”

Het Eerste Kamerlid voor de ChristenUnie weet zeker dat er inhoudelijk geen verschil van mening bestaat tussen zijn partij en de SGP over de huidige abortus- en euthanasiepraktijk. „We zijn het er samen over eens dat abortus en euthanasie principieel verwerpelijk zijn en dat die wetten teruggedraaid moeten worden. Ik geloof dat abortus ten diepste de bijl aan de wortel van onze rechtsstaat is en daar is de SGP het ongetwijfeld mee eens. Elk leven telt. Het is toch heel vreemd dat in een land als Nederland honderd vrouwen per dag zeggen dat ze in zo’n noodsituatie verkeren dat ze het ongeboren leven uit de moederschoot laten verwijderen?”

Waar zit dan wel het verschil met de SGP?
„Ik denk dat het vooral een kwestie is van uitstraling.”

Maar is er niet meer aan de hand? U kunt toch ook niet ontkennen dat de ChristenUnie de laatste jaren duidelijk een andere strategie heeft gekozen?
„Dat klopt. Vroeger zat de partij meer op de lijn dat de slechte wetgeving op medisch-ethisch terrein zo snel mogelijk van tafel moest. Nu bekijken we of we via kleinere of grotere stappen in de goede richting kunnen zetten. En hierin vinden we overigens de SGP aan onze zijde. Als Van der Vlies eerlijk is, moet hij erkennen dat zijn fractie ook op die lijn zit. In 2003, toen SGP en ChristenUnie samen aan de onderhandelingstafel zaten, heb ik ook niet gehoord dat de SGP als eerste pleitte voor afschaffing van de abortuswet. Als Van der Vlies dat wel gedaan zou hebben, had hij direct weer kunnen vertrekken. Het initiatiefwetsvoorstel van de SGP om het aantal koopzondagen terug te dringen, gaat ook uit van het principe om het kwaad in stapjes terug te dringen.”

Hoe ver gaat de ChristenUnie met compromissen sluiten?
„Je hebt twee soorten compromissen. De ene soort valt het kwaad bij en de andere soort bestrijdt het kwaad. Een christenpoliticus kan alleen de tweede categorie voor zijn rekening nemen. En als je eerlijk naar het regeerakkoord kijkt, dan moet je zeggen dat we op alle medisch-ethische terreinen grote of minder grote stappen in de goede richting zetten.

Groeit de ChristenUnie niet uit tot een mini-CDA die strenger in de leer is dan de grote broer?”
„Dat gevaar is niet denkbeeldig. Daarom moeten we blijven putten uit onze belangrijkste bron, de Bijbel. Dat weerhoudt ons ervan dat compromissen uitgroeien tot oogmerk en einddoel.

De ChristenUnie moet, nu de partij ministers gaat leveren, nog wel wat leren. Een regeringspartij moet zich anders opstellen dan een oppositiepartij. Daar moet de achterban wel aan wennen. Een minister die lid is van de ChristenUnie zal in zijn functie het regeringsbeleid moeten verdedigen. Hij kan bijvoorbeeld niet de stelling innemen dat abortus de bijl is aan de wortel van onze rechtsstaat. We kunnen nog wel een lesje staatsrecht gebruiken. Maar dat komt nog wel, als alles weer wat geordend is. Want door alle gebeurtenissen van de afgelopen dagen zijn we allemaal een beetje in de war. We zullen wel spoedig ons evenwicht hervinden.”