De manier waarop de dieren nu worden bestreden noemt Thieme „wreed en ondoordacht" aangezien de dieren vaak verdrinken in vallen. Volgens haar is het ook een kostbare aanpak: per jaar wordt 31 miljoen euro uitgegeven om 400.000 ratten te doden. Aan iedere dode muskusrat hangt daardoor een prijskaartje van 77 euro. „Dat geld kun je beter gebruiken om bijvoorbeeld gaas aan te brengen of rattenvangers te laten controleren of er gaten in de dijken zitten", aldus Thieme.Ze pleit ervoor te stoppen met het bejagen en vangen van de dieren. „Dit is dweilen met de kraan open. Afschieten zorgt er juist voor dat de ratten zich in groten getale blijven voortplanten, ze worden niet voor niets ook wel ’waterkonijnen’ genoemd. Laat de natuur het regelen. Als er weinig dieren zijn, worden er per worp meer jongen geboren. Zijn er veel dan neemt het aantal af, bijvoorbeeld omdat er te weinig voedsel is". Wat betreft Thieme zou ook de vos een rol kunnen spelen in het reguleren van de populatie muskusratten.

Thieme wijst erop dat het wetenschappelijk instituut Alterra al in 2005 stelde dat nader onderzoek wenselijk was. „Met die aanbeveling lijkt vooralsnog weinig te zijn gedaan en de muskusratbestrijding gaat voort op de oude, naar het zich laat aanzien ineffectieve, kostbare en dieronvriendelijke wijze".