Met het op een congres bij handopsteken genomen besluit komt formeel een einde aan tientallen jaren van vijandigheid jegens de Britse rechtsorde in het gebied. Het besluit betekent een grote overwinning voor de leider van Sinn Fein, Gerry Adams. Met het besluit komt ook de herlancering van een gemengd protestants en katholiek bestuur in Noord-Ierland weer dichterbij.De stemming vond plaats na een urenlang debat onder zo’n 2000 oudgedienden. Adams sprak van „een waarlijk historisch” besluit, dat „het potentieel heeft het politieke landschap op dit eiland voor altijd te veranderen.”

Eerder erkenden verscheidene sprekers dat zij er decennialang van hadden gedroomd het overwegend protestantse politiekorps te verslaan en Noord-Ierland te laten opgaan in de Ierse Republiek. Enkele IRA-veteranen riepen in herinnering dat zij waren mishandeld tijdens verhoor. Anderen stonden stil bij langdurige gevangenisstraffen wegens aanslagen op de politie, waarvan tussen 1970 en 1997 ruim 300 agenten het leven lieten. Maar overwegend werd gekozen voor verzoening met de politie voor de zaak van de vrede.

Adams toonde zich tevreden. „Dit toont dat de oorlog voorbij is. En als de oorlog voorbij is, moeten we aan de vrede werken”, zei hij.

Het debat ging in wezen over het Goede-Vrijdagakkoord van 1998, dat in 2002 strandde doordat de protestants-katholieke coalitieregering uiteenviel over het te volgen beleid ten aanzien van Sinn Fein en de daarmee verbonden IRA. De Democratisch Unionisten, die de meeste protestanten in Noord-Ierland vertegenwoordigen, zeiden alleen een nieuwe regering met Sinn Fein te willen vormen als de partij onvoorwaardelijk steun gaf aan de rechtsorde en de handhavers daarvan: het politiekorps.

In de motie die zondag door de Sinn Feinleden werd goedgekeurd, wordt evenwel een cruciaal voorbehoud gemaakt: Er wordt pas steun aan het politiekorps gegeven nadat politieke machtsdeling een feit is en de Britse overheid de handhaving van orde en gezag heeft overgedragen aan Noord-Ierland, welke overdracht moet plaatsvinden voor mei 2008.

De Britse premier Tony Blair verwelkomde in een eerste reactie het „historische besluit” van Sinn Fein en sprak zijn erkenning uit voor de leiders die de partij zover hebben gekregen.

De beslissing van de zogeheten ”Ard fheis” vormde een onmisbare stap in het vredesproces. Erkenning van het gezag was noodzakelijk om samen met de protestantse partij DUP het zelfbestuur van Noord-Ierland in handen te kunnen krijgen. Wanneer Sinn Fein was blijven vasthouden aan zijn wantrouwen jegens politie en justitie, was Londen de provincie rechtstreeks blijven regeren en had het vredesproces nog lange tijd in een impasse verkeerd.