Maar al te goed weet Fleur Woudstra wat het is om last te hebben van harddrugsdealers en -gebruikers. In haar wijk in de Groningse binnenstad ontstonden tien jaar geleden „van de ene dag op de andere” forse problemen. „In het prostitutiestraatje in onze buurt doken prostituees op die verslaafd waren aan heroïne. Ze posteerden zich op een bruggetje. Trieste gevallen, ongelukkige types. Er ontstond in de wijk een criminele handel in harddrugs. Om hun shot te krijgen moesten gebruikers aan geld komen. Dus pleegden de mannen autokraken en overvallen.Iemand als de zilversmid in de Oude Kijk in ’t Jatstraat is gillend weggevlucht. Oudjes in benedenwoningen durfden de straat niet meer op en lieten tralies voor de ramen aanbrengen. Dat is natuurlijk de wereld op zijn kop. Grasveldjes zaten onder de uitwerpselen, drugsnaalden en condooms. Er brak iets in de buurt toen een kind zich op een speelplaats prikte aan een drugsnaald. Het kind moest met aidsremmers worden behandeld.”

De overlast is op dit moment een stuk minder. „Mede door de inspanningen van voormalig burgemeester Ouwerkerk en van voormalig CDA-wethouder Paas zijn de problemen verminderd. Het aantal opvangplaatsen voor dak- en thuislozen, vaak psychisch zieke drugsverslaafden, is fors gegroeid. Tippelprostitutie is naar een industrieterrein verhuisd.”

Is er bij bestuurders oog voor de problematiek van drugsoverlast?
„Ik denk dat er meer oog voor de problemen is gekomen, maar de aandacht is nog onvoldoende. Ook zie je in verschillende gemeenten dat bestuurders buiten de burgers om opvangplaatsen voor drugsverslaafden in een wijk realiseren. Dan voelen burgers zich dubbel gepakt. In Leeuwarden heeft de wethouder Zorg een project voor medicinale heroïneverstrekking aan 25 verslaafden in de wijk Het Vliet opgezet. Terwijl die wijk net in samenspraak met allerlei partijen is opgeknapt. De aankondiging van het project en de wijziging van het bestemmingsplan hadden ergens in de zomer plaats. De wethouder, die natuurlijk de moeilijke taak heeft deze verslaafden te helpen, had iets van: Dit jas ik er wel door. Veel burgers hadden niet door dat er zo’n voorziening zou komen. Toen ze erachter kwamen, stonden ze op hun achterste benen.

Ook in Den Haag is een drugsopvang midden in een woonbuurt gekomen. Zonder dat er vooraf overleg is geweest met de bewoners. Er wordt nu volop in harddrugs gehandeld. Kinderen worden van speelveldjes weggejaagd. Omwonenden hebben het gevoel dat er een vliegtuigbom is ingeslagen. De een reageert woedend, de ander raakt gedesillusioneerd. Gordijnen dicht, luiken voor de ramen, bekijk het maar.”

Grenssteden als Maastricht, Venlo en Terneuzen kampen sinds jaar en dag met overlast van buitenlanders die massaal naar Nederlandse coffeeshops komen. Hoe die aan te pakken?
„Het is een lastig probleem voor bestuurders, ook in juridisch opzicht. In Maastricht probeert CDA-burgemeester Leers met praktische oplossingen te komen, om de overlast voor burgers beperkt te houden. In het verbieden van de verkoop van softdrugs zien bewoners van bijvoorbeeld een stad als Maastricht de oplossing niet. Dan ontstaan er grote problemen met illegale handel op straat. Er zijn nu eenmaal mensen die behoefte hebben aan een roes. Dat is al eeuwen zo. Dat ban je niet uit.”

Zou er niet meer werk gemaakt moeten worden van verplicht afkicken?
„Ik ben geen expert. De meningen daarover lopen uiteen. Een grondige evaluatie kan zeker geen kwaad. Wat zeker aandacht verdient, is indringende voorlichting aan jongeren over de gevaren van drugs.”