De als Henri Grouès in 1912 in Lyon geboren Abbé Pierre werd in 1938 rooms-katholiek priester en zat tijdens de oorlog in het verzet. Uit deze tijd stamt zijn schuilnaam Abbé Pierre.In 1949 stichtte hij de charitatieve beweging Emmaüs. Tegenwoordig bestaan er vele Emmaüsgemeenschappen over de hele wereld. Onder eenvoudige omstandigheden leven daar mensen die zich aan de rand van de samenleving bevinden, zoals landlopers, geestelijk gestoorden, eenzamen, voormalige alcoholisten en ex-gedetineerden.

Tot het einde van zijn leven zette Abbé Pierre, die leed aan de ziekte van Parkinson, zich in voor de ’nieuwe armen’ in de westerse wereld. Hij nam het in 1996 bijvoorbeeld op voor de overwegend Afrikaanse immigranten die een kerk in Parijs hadden bezet uit protest tegen de strengere immigratiewetgeving.

In hetzelfde jaar kwam hij echter ook in opspraak. Hij nam het op voor de marxistische filosoof Roger Garaudy, die in een boek de Jodenvervolging onder de nazi’s had ontkend, hoewel hij het boek slechts van horen zeggen kende. Nadat de beweging tegen racisme en antisemitisme Licra, waarvan hij erelid was, hem had uitgestoten, betuigde Abbé Pierre aarzelend spijt.

De affaire schaadde zijn populariteit nauwelijks. De geestelijke stond in opiniepeilingen steevast bovenaan als populairste Fransman.

Abbé Pierre heeft verscheidene boeken geschreven, waaronder zijn autobiografie ”Mémoires d’un croyant” (1997).