Bidden
In het bijzonder moeten het begin en het einde van elke dag Gode toegewijd worden. In Psalm 5:4 staat: „’s Morgens, Heere, zult Gij mijn stem horen.” De morgenstond is de eersteling van de dag en de bekwaamste tijd. Als die niet goed besteed wordt, is de gehele dag bedorven, ja, ook het einde. Ook de nacht moet aan God toegewijd worden, zodat wij ziel en lichaam kuis bewaren. De duisternis is voor God niet verborgen.
Alles moet zijn in de liefde, zo veel in ons is. Want welke liefde kan groter zijn dan die van een vader of moeder van een huisgezin, als zij dagelijks tot de troon van de genade naderen om hun tijd wel te besteden? Als zij hun verkregen panden daar opdragen als voorwerpen van Goddelijke barmhartigheid, wat de jonge kinderen met hun mond ook geleerd wordt te bidden.Voor alle dingen is het nodig dat de huisgenoten op gezette uren samengeroepen worden tot het gebed. Ja, ’s morgens en ’s avonds. Daniël ging op drie tijden van de dag op zijn knieën en bad en deed belijdenis voor zijn God. Dat moeten we niet elk in het bijzonder doen, maar met elkaar. Daar heeft Christus Zijn zegen aan verbonden (Matthéüs 18:19 en 20).
H. Witsius, predikant en professor te Utrecht (”Practicale Godgeleerdheid”, 1731)
