De onderzoekers besmetten voor hun onderzoek een groep apen met een gereconstrueerde versie van het virus uit 1918, dat toen aan naar schatting 50 miljoen mensen het leven kostte. Het nagemaakte virus bleek uitermate schadelijk te zijn voor de dieren. Een aantal dagen na besmetting waren de longen van de makaken zo zwaar aangetast dat ze afgemaakt moesten worden.De onderzoekers hopen dat een beter begrip van voorgaande pandemieën bijdraagt aan de ontwikkeling van medicijnen tegen het huidige H5N1-vogelgriepvirus, aangezien de ziekteverschijnselen en soms dodelijke afloop van een H5N1-besmetting overeenkomst vertonen met die van het Spaanse griepvirus.

„Het lijkt erop dat het 1918-virus een ongecontroleerde afweerreactie opwekt”, zegt onderzoeker Michael Katze, verbonden aan de University of Washington in Seattle. „Een gewoon griepvirus werd door het afweersysteem snel uit de weg geruimd en de luchtwegen herstelden zich een paar dagen na besmetting weer. Met het 1918-virus bleef de immuunrespons echter op gang”, aldus Katze.

De resultaten komen overeen met die van eerder onderzoek in geïnfecteerde muizen. Bovendien lijken de ziekteverschijnselen in apen veel op de beschreven menselijke symptomen tijdens de pandemie in 1918.

Uit dit onderzoek in apen blijkt dat het afweersysteem dus niet altijd beschermend werkt, stelt Katze. Ook zou de overreactie kunnen verklaren waarom de Spaanse griep vooral slachtoffers maakte onder jonge volwassenen, terwijl normaal gesproken alleen ouderen en kleine kinderen daaraan overlijden.