Kevin Rudd, de kersverse partijleider van de Labor Party van Australië -sinds begin december- presenteert zich als een christen en hij hoopt zo de liberale premier John Howard electoraal de wind uit de zeilen nemen, omdat ook die christelijke waarden hoog in het vaandel heeft. Maar is Rudd wel zo christelijk? Christopher Pearson vraagt zich dat af in een opiniestuk in The Australian. Zo zegt Rudd voor het vrijgeven van de abortuspil RU486 te zijn, en dat is op zijn zachtst gezegd twijfelachtig.„Er zijn vijf teksten in het Nieuwe Testament die abortus op deze wijze veroordelen - in die tijd stond deze praktijk bekend onder de naam pharmakeia in het Koinè Grieks, en in het Engels wordt dat meestal vertaald met ”scorcery” (hekserij of tovenarij). Een bewijsplaats is te vinden in Paulus’ brief aan de Galaten, de andere vier in de Openbaring aan Johannes. Abortus werd in de oude wereld algemeen toegepast, maar op basis van het Bijbelse verbod heeft de vroege kerk deze praktijken steeds veroordeeld. En dat is zo gebleven, tot in de jaren ’60 van de vorige eeuw. Hoeveel bewijsmateriaal moet een „christenpoliticus” nog meer hebben om ervan overtuigd te zijn dat het op de markt brengen van een abortuspil on-Bijbels is?”

Hindustan Times

Tussen 1405 en 1433 was de Chinese Mingdynastie een maritieme supermacht. Op de hoogtepunt van haar macht had deze dynastie een vloot van 3500 schepen. De Chinese president Hu Jintao verwees naar dat verleden toen hij onlangs de versterking van de Chinese marine typeerde als een „historische missie.” Een twijfelachtige uitspraak, vindt de onderzoeker Sunanda Datta-Ray in een opinieartikel in de Hindustan Times.

„Hu’s uitspraak over China’s historische missie zal de wenkbrauwen hebben doen fronsen in landen als Japan, Zuid-Korea, Taiwan en misschien zelfs in de VS. Maar ook New Delhi moet deze plannen goed in de gaten houden. China’s plannen op maritiem gebied moeten India doen beseffen dat het, ondanks hoge economische groeicijfers, zal moeten knokken voor een eigen plek in Azië en in de wereld. (…) De Chinees-Amerikaanse rivaliteit in de regio zal ook in 2007 doorgaan, waarbij wederzijdse belangenverstrengeling op economisch gebied zal voorkomen dat die rivaliteit tot een daadwerkelijke confrontatie leidt. India kan niet meer doen dan economisch verder groeien en zich zo ontwikkelen tot een tweede machtscentrum in Azië. Ook daardoor zullen China’s politieke aspiraties -zij het indirect- worden afgeremd.”

The Nation

In de Pakistaanse krant The Nation een commentaar over de koudegolf die het land momenteel treft. Vooral de slachtoffers van de aardbeving van twee jaar terug lijden onder de koude, maar vooral onder de zwakke hulpverlening door de officiële Pakistaanse instanties.
„De koudegolf die het land nu al verschillende dagen in zijn greep heeft begint zijn tol te eisen. Dit weekeinde zakte de temperatuur in 32 grote steden onder nul, en minstens vijf mensen stierven van de kou. (…) De mensen die het meest te betreuren zijn, zijn de bewoners van de door de aardbeving getroffen gebieden in Azad Kasjmir (Pakistaans Kasjmir). Het zotte is dat de internationale gemeenschap op ongekend grote schaal hulp heeft geboden, maar dat de officiële Pakistaanse instanties vervolgens onvoldoende inzet hebben getoond om de slachtoffers in deze tweede koude winter (na de aardbeving) grote ontberingen te besparen. De hulp ter waarde van ruim 6 miljard dollar had toch meer dan genoeg moeten zijn om de berooide bevolking van Kasjmir en de NWFP te helpen (….), maar grote aantallen bewoners leven er nog in tenten en wachten nog altijd op permanente huisvesting.”

The Jakarta Post

We knoeien maar wat aan, terwijl de aarde brand. Onder deze titel schreef Michael Richardson een opiniestuk in The Jakarta Post, waarin hij de trage vooruitgang hekelt op het gebied van het verminderen van luchtvervuiling in de wereld. Vooral de VS en China moeten het ontgelden.

„De twee grootste vervuilers zijn de VS en China. Sinds de vraag naar stroom toeneemt, bouwen deze twee landen als gekken nieuwe kolencentrales. Ruim 150 nieuwe centrales zijn er in de VS gepland; in China zijn er rond de 550 in aanbouw. (…) Wereldwijd worden steeds meer kolen verbrand om stroom op te wekken. Het IAEA schat dat het kolenverbruik tussen 2004 en 2030 zal zijn toegenomen met 71 procent. Het opwekken van stroom -door middel van kolenverbranding- draagt intussen voor 40 procent bij aan de CO(in2(-uitstoot. (…) De grote doorbraak in zowel China als de VS zal zijn als CO2 kan worden opgeslagen - bijvoorbeeld in lege ondergrondse olievelden of in verlaten kolenmijnen. Een centrale die dat kan, zal niet voor 2012 draaien.”