Buitenland

Amsterdam helpt Suriname aan water

PARAMARIBO - Met een jaarlijkse beschikbaarheid van een kleine 100 miljard kubieke meter water staat Suriname in de absolute wereldtop als het om waterreserves gaat. Toch heeft bijna 30 procent van de Surinamers geen veilig drinkwater. De gemeente Amsterdam probeert daar verandering in te brengen.

Van onze correspondent
8 January 2007 08:23Gewijzigd op 14 November 2020 04:25

Het Waterleidingbedrijf van de gemeente Amsterdam is sinds 1996 actief in Suriname en werkt samen met de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij (SWM) aan een drietal deelprojecten: Twinning, L-Top en Binnenland. Het Twinningproject behelst onderzoek en advisering op het gebied van optimalisatie van oppervlakte- en grondwaterzuivering. Daarnaast adviseren en begeleiden de Amsterdammers hun Surinaamse collega’s bij de verbetering van het distributienetwerk en bij het opzetten van een vernieuwde personeels- en organisatiestructuur. Ook wordt gewerkt aan het opzetten en ontwikkelen van managementinformatiesystemen. Grote delen van dit project zijn al gerealiseerd.Het project L-Top is gericht op de vervanging van de bestaande pompeninstallaties door centrifugaalpompen. Het Binnenlandproject is nog in volle gang en omvat het ontwerpen en bouwen van drinkwaterzuiveringsinstallaties voor woongebieden in het regenwoud, met name langs de Boven-Suriname. De bewoners van zeven woongemeenschappen beschikken dankzij de Amsterdamse bijdrage inmiddels over goed drinkwater. Water dat uit de rivier de Boven-Suriname wordt gehaald en wordt gezuiverd.

„Voorheen was men afhankelijk van regenwater en het water uit de rivier en de kreken”, zegt Koos Dekkers, senior adviseur Internationale Samenwerking. „In de droge tijd gaf dat problemen: regen valt er dan niet, de kreken met het relatief schone water kwamen droog te staan en dus was men aangewezen op het minder schone rivierwater. Met als gevolg dat juist in die droge periodes veel gevallen van diarree voorkwamen.”

Dekkers is namens de gemeente Amsterdam al jaren betrokken bij diverse waterprojecten in Suriname. Grondwater is volgens Dekkers moeilijk te vinden. „Het zuiveren daarvan is bovendien duur. In de dorpen halen we nu het water uit de rivier, waarna het wordt gefilterd, gezuiverd en opgeslagen in watertanks. Watercomités, meestal bestaande uit vier tot zes vrouwen per dorp, zorgen voor het beheer en klein onderhoud. Via de Medische Zending worden in het laboratorium regelmatig watermonsters onderzocht om te controleren of het nog aan de normen voldoet.”

Punt van zorg is voor Dekkers de onderhoudstaak die in handen van de waterdienst van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) ligt. „Onderhoud is een hele belangrijke factor. De mensen van NH zijn positief en van goede wil, maar ik heb het gevoel dat ze te weinig bevoegdheden hebben, zeker als het om de financiering van het onderhoud gaat. We hebben mensen getraind zodat ze weten wat ze moeten doen, maar als ze de middelen niet hebben kan het wel eens een probleem worden. Maar we zijn er met NH over in gesprek en ik heb goede hoop dat het allemaal in orde komt.”

Als het aan Dekkers ligt beschikken over niet al te lange tijd het hele binnenland en andere afgelegen gebieden over zuiver drinkwater. Maar dat zal niet overal even eenvoudig te realiseren zijn. „Drinkwater winnen uit de Marowijnerivier, in het oosten van Suriname, is bijvoorbeeld vrijwel onmogelijk”, zegt Dekkers. „Daar zit zo veel kwik in als gevolg van de goudwinning, dat het te duur is om te zuiveren. Het kost je zeker vijf tot tien keer meer dan in normale omstandigheden, zoals bij de Boven-Suriname.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer