De Nederlandse bisschoppen houden zich volgens hun woordvoerder aan de normen die paus Johannes Paulus II recent vastlegde in zijn apostolische brief over de biecht. Daarin staat dat elke biechtstoel in elk geval op een toegankelijke plaats moet staan en moet zijn voorzien van een vast vlechtwerk. Degene die biecht en de biechtvader kunnen elkaar daardoor wel zien als ze dat willen. Dat is belangrijk, omdat tegenwoordig meestal sprake is van een biechtgesprek, waarin het persoonlijk contact vooropstaat, zei de woordvoerder gisteren.

De toekomstige doorkijkbiechtstoelen in Groot-Brittannië zijn geluidsdichte stoelen waarin men van alle kanten is te zien. Het bisdom San José in Californië gaat biechtstoelen installeren waarbij het gordijntje is vervangen door glas. De biechteling kan dan het gezicht van de priester zien en hem later, zo nodig, ook herkennen.

De Nederlandse bisschoppen die vorige maand de Wereldjongerendagen in Canada bijwoonden, waren volgens de zegsman verrast door de ontvankelijkheid voor de biecht bij de jongeren. Ook in Nederland wordt gekeken naar mogelijkheden om dit soms „vergeten sacrament van boete en verzoening”, zoals de biecht officieel heet, opnieuw onder de aandacht te brengen. Een nieuwe vormgeving van de biechtstoelen is daarvoor nog niet overwogen, aldus de woordvoerder.

De paus hecht groot belang aan de biecht. In zijn apostolische brief ”Misericordia Dei” (De barmhartigheid van God) schrijft hij dat rooms-katholieken de plicht hebben „alle na de doop begane zware zonden” te biechten. Een algemene schuldbekentenis of de beperking van de biecht tot enkele zeer zware zonden kan de goedkeuring van de rooms-katholieke kerkleider niet wegdragen.

Niet meer dan 9 procent van de rooms-katholieken in ons land biecht nog wel eens. Dat bleek in 1999 uit een representatieve steekproef in opdracht van het televisieprogramma Studio/RKK. Recentere cijfers zijn er niet, zei de woordvoerder van de bisschoppen.