Na 25 jaar voorbereidingen en een investering van een miljard euro krijgt Blauwestad nu eindelijk gestalte. Het grootste kunstmatige meer dat ooit in Europa is gegraven vormt het kloppende hart van een nieuw dorp, dat een economische impuls moet geven aan de sudderende regio. De 1500 te bouwen woningen kosten tussen de 300.000 en de 750.000 euro. Ze zouden volgens de plannenmakers vooral welvarende westerlingen naar het noorden moeten trekken.Het gezin van Benno Analbers betrok als eerste een huis in Blauwestad. De directeur van een reïntegratiebedrijf verhuisde van Hengelo (O.) naar het hoge noorden. „We hebben twee puberzoons en die waren niet enthousiast”, bekent Analbers meteen. „Al werd het enthousiasme wel groter toen ze hoorden dat we aan het water gingen wonen.”

Het gezin moest negen weken in een caravan wonen, omdat de oplevering van het huis vertraging opliep. Nu werken de straatlantaarns nog steeds niet en de wegen zijn nog één grote modderpoel. Telefoon en internet zijn, ondanks regelmatig contact met de leverancier, nog steeds niet aangelegd. Analbers: „Zonder mobiele telefoon zouden we van de buitenwereld afgesloten zijn. Maar dat soort complicaties calculeer je in. We zijn pioniers: die hebben een langetermijnvisie.”

Dat beaamt Garry Halma, die sinds een maand met zijn vrouw in de wijk De Wei woont. Zijn huis wordt omringd door tientallen aannemersbusjes. Ook voor Halma was het water de belangrijkste reden om te verhuizen. Hij vertelt: „Het voelt alsof we elke dag vakantie hebben. Dat de honden na elke wandeling in bad moeten, is een tijdelijk ongemak dat we voor lief nemen.”

De nieuwe bewoners zien vooral de voordelen van de nieuwe plaats. „De rust, ruimte, reinheid van de lucht”, somt Analbers op. „Ik ben astmatisch, maar ik heb aanzienlijk minder problemen sinds ik hier woon.” Hij prijst ook het prachtige uitzicht vanuit zijn huiskamer. „Het lichtspel van de natuur is onbeschrijflijk. Dat is iets wat je in de grote stad nooit ervaart.”

De saamhorigheid onder de pioniers is groot, constateert buurman Halma. „Er is een site opgericht waarop de nieuwe dorpelingen praktische tips en ervaringen uitwisselen”, noemt hij als voorbeeld. „Het is geweldig om te zien hoeveel mensen de droom delen dat dit de mooiste stad van Nederland gaat worden. Van arbeiders tot makelaars, van artsen tot elektriciens. De huizen zijn betaalbaar: er wonen hier echt niet alleen steenrijke types.”

De kerstdagen waren anders dan anders in de nog stille Blauwestad. „Op dat soort momenten besef je pas goed dat je bent verhuisd”, denkt Analbers. „Dan merk je pas dat je vrienden niet meer bij je in de buurt wonen.”

De pioniers zijn toch vast van plan om van hun eerste Groningse jaarwisseling te gaan genieten. „We gaan om twaalf uur sowieso een vuurpijl afsteken”, bezweert Halma. „Al heb je met een sterrenhemel boven je huis zoals je die hier kunt zien eigenlijk helemaal geen vuurwerk nodig.”