In Nederland is het verschil echter groter dan in Duitsland, zo blijkt uit een vergelijkend onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Planbureau (CPB) dat woensdag naar buiten is gebracht.In Nederland heeft 43 procent van de Turken tussen de 17 en de 65 jaar een baan, tegen 70 procent van de autochtonen. In Duitsland heeft 47 procent van hen een baan, tegenover 68 procent van de autochtone Duitsers. In beide landen hebben werknemers van Turkse afkomst minder vaak een vaste aanstelling dan autochtonen. Maar ook hier is de achterstand in Nederland groter.

Wel hebben Turken in Nederland vaker dan in Duitsland een wat betere baan en werk dat bij hun opleidingsniveau past. Ook doet de relatief kleine groep hoger opgeleide Turken het in Nederland beter dan in Duitsland.

Als verklaring voor de ongunstiger positie van Turken op de Nederlandse arbeidsmarkt wijzen de onderzoekers erop dat Turken in Nederland gemiddeld lager zijn opgeleid. Ook zijn zij korter in het land dan Turken in Duitsland. Bovendien zijn Turken in Nederland vaker afkomstig van het platteland, terwijl de in Duitsland woonachtige Turken vaker uit steden komen. Door die andere samenstelling is de groep Turken in Duitsland beter toegerust om een baan te vinden.

In beide landen is de immigratie van Turken op gang gekomen in de jaren zestig. Duitsland ging selectiever te werk dan Nederland en wierf met name geschoolde vaklieden. Die kwamen vaker uit steden. Ook stelde Duitsland strengere eisen aan gezinshereniging dan Nederland. Daardoor zijn in Nederland later meer huwelijksimmigranten binnengekomen dan in Duitsland. Dat verklaart mede dat Turken in Duitsland daar vaker al langer wonen dan Turken in Nederland.