Als dan een predikant hen vermaant om daar uit te komen en hun het gevaar toont van in deze toestand te blijven, wat is dan hun antwoord? Ik vraag uw vermaning voor uzelf te houden. Laat mij met rust. Ik heb zowel een ziel te verliezen als u en ik zal net zo voor de mijne zorg dragen als u voor de uwe moet doen. U zult zich voor mijn ziel niet hoeven te verantwoorden. Ik zal het wel voor de mijne doen.Wanneer de predikant bij hen thuis komt, gaan ze met een tong in gal gedoopt tegen de predicatie te keer. Zij zeggen: God zij ons genadig indien dit alles waar is. Deze leer is scherp, om een mens er door buiten zijn zinnen te brengen en tot wanhoop te drijven. Daardoor kennen zij hun ellende niet. En wanneer zij die niet kennen, zijn ze verloren schepselen onder de toorn van God. Zij gebruiken ook de middelen niet om er uit verlost te worden. Daarom gaan zij verloren en worden het niet gewaar. Totdat zij wakker worden in de hel.

Thomas Sheppard, predikant in Nieuw-Engeland (”De ware bekering”, 1683)