Prof. Stevens slaat de spijker op de kop. Dat is onze eerste reactie als wij de cijfers zien die deze hoogleraar fiscale economie heeft berekend. Uit zijn afscheidsrede gisteren bleek namelijk dat in het belastingsstelsel alleenverdieners sterk benadeeld worden ten opzichte van tweeverdieners. Voor ons is dat geen nieuws, maar we zijn wel erg blij dat dit op zo’n gezaghebbende manier nog eens wordt aangetoond.De SGP denkt dat er maar weinig gezinnen in Nederland zijn die de inkomens van de beide echtgenoten of partners zo strikt gescheiden houden dat zij alles individueel betalen en niet gezamenlijk. In een normaal functionerende huishouding worden veel zaken immers voor het hele gezin gekocht en betaald.

Vanuit deze ervaring is het uit praktisch oogpunt al volstrekt logisch dat het inkomen van gezinnen als geheel bekeken wordt, en niet van de echtgenoten apart. Waarom zou een echtpaar met een inkomen als alleenverdiener van bijvoorbeeld 50.000 euro bruto veel meer belasting moeten betalen dan een echtpaar met twee inkomens van 25.000 euro bruto? Naar onze mening zouden ze met dit inkomen in principe evenveel moeten kunnen doen.

Gelijk
De SGP is al heel lang voorstander van een splitsingsstelsel in de belastingen, waarbij het gezinsinkomen verdeeld wordt over beide partners. De lijn van professor Stevens past daarom helemaal bij onze opvatting hierover. Niet voor niets heeft de SGP tegen het huidige belastingstelsel gestemd. Ons belangrijkste motief was juist de toenemende individualisering van het belastingstelsel.

Gezinnen met een gelijk inkomen dienen volgens ons gelijk te worden belast. In de loop van de jaren is de negatieve trend door diverse belastingkortingen die gericht zijn op tweeverdienerschap -en niet te vergeten de betaalde kinderopvang- steeds verder versterkt.

Voor de rijksoverheid blijken emancipatiedoelstellingen veel belangrijker te zijn dan een evenwichtige lastenverdeling. De inkomstenbelasting is hiermee niet alleen een herverdeling van mensen met hoge inkomens naar mensen met lage inkomens, maar sluist ook nog eens veel geld door van alleenverdieners naar tweeverdieners! Keer op keer stellen wij deze onrechtvaardige situatie aan de orde, maar we stuiten helaas steeds op onwil van de regering, inclusief het CDA.

Arbeidsdwang
Na het bereiken van betaalde kinderopvang richten de pijlen van diverse politieke partijen zich momenteel op de overdraagbare heffingskorting. Ook het CDA wil dit bedrag van ruim 2000 euro voor de partner zonder inkomen afschaffen. Daar staat slechts een minimale compensatie tegenover.

Er is weliswaar geen sprake van formele arbeidsdwang voor beide echtgenoten, maar in de praktijk is de drang om betaald werk te gaan verrichten erg groot geworden. Zeker mensen met een niet al te hoog inkomen worden door de overheid min of meer gedwongen te gaan werken. Alleenverdienerschap en zorg voor de eigen kinderen worden op die manier een elitezaak. Over gezinsvriendelijk beleid gesproken!

Het mag duidelijk zijn: de SGP vindt het oneerlijk en slecht voor gezinnen dat tweeverdieners sterk worden voorgetrokken en stukken beter af zijn dan alleenverdieners. Deze politiek is funest voor een gezond gezinsbeleid en voor de beschikbaarheid van mensen als mantelzorger of vrijwilliger. Terwijl de rijksoverheid de idealen gezin en zorg voor elkaar hoog zegt te houden, is het financiële beleid hiermee in flagrante tegenspraak. Hopelijk wordt de regering dankzij de berekeningen van prof. Stevens eindelijk eens wakker. Het zal tijd worden!

De auteurs zijn fractievoorzitter van de SGP-fractie in de Tweede Kamer en beleidsmedewerker van die fractie.