Het OM verwijt de consulent betrokkenheid bij de zelfdoding van een Amsterdamse vrouw in juni 2004. V., consulent bij Stichting De Einder, heeft in de tien maanden voor de dood van de vrouw regelmatig gesprekken met haar gevoerd over haar plan.Volgens hem had de vrouw zelf medicijnen verzameld voor haar daad. „Ze wilde uit het oogpunt van zorgvuldigheid van mij de bevestiging dat de combinatie van de medicijnen voldoende was voor een humane dood”, zegt Vink. Hij erkent dat hij de vrouw die bevestiging schriftelijk heeft gegeven.

De Amsterdamse vrouw had bij haar doodsbed documentatie achtergelaten die duidelijk moest maken hoe ze haar zelfdoding had georganiseerd. Volgens V. waren twee vriendinnen van de vrouw op de hoogte van de plannen. De consulent zegt dat hij op verzoek van de vrouw met de twee vriendinnen heeft besproken hoe zij de vrouw konden bijstaan zonder later strafrechtelijk in de problemen te komen. De vrouw was bij die gesprekken aanwezig, aldus V.

De consulent bracht zijn betrokkenheid bij de dood van de Amsterdamse zelf in de openbaarheid door de toedracht te beschrijven in zijn boek ”Art. 294 Sr”, waarin hij de afschaffing van het verbod op zelfdoding bepleit.

In een interview met deze krant zei V. ooit dat hij het woord ”zelfdodingsconsulent” als geuzennaam beschouwt. „Ik sta op het standpunt dat het eigen leven -met alle beperkingen die je overigens hebt- jou zelf toebehoort.”

Van de 300 mensen die jaarlijks bij Stichting De Einder komen, maakt zo’n 10 procent uiteindelijk een einde aan zijn leven, aldus V. Hij ontkende in het vraaggesprek dat mensen dat besluit louter op basis van zijn gesprekken nemen. Wel zei hij dat hij wel eens een rol zou hebben kunnen gespeeld in de manier waarop mensen hun leven beëindigden.