Het liefst had Karla Maria Henriëtte (1944) haar vader willen opvolgen in het Tilburgse familiebedrijf, een hoge- en lagedrukspuiterij. Het mocht niet van haar vader. Vrouwen zijn er niet op gebouwd om leiding te geven in die mannensector, vond hij.Na haar opleiding op rooms-katholieke meisjesscholen koos Peijs daarom een andere richting. Ze werd docente algemene economie en bedrijfsorganisatie aan de Hogeschool Utrecht.

Tegelijkertijd startte haar politieke loopbaan. Ze begon in 1981 als fractiemedewerkster van het CDA in de Provinciale Staten van Utrecht. Een jaar later werd ze Statenlid. Vanuit de provincie Utrecht vertrok ze naar Brussel, waar ze van 1989 tot 2003 Europarlementariër was. Van daaruit keerde ze terug naar Nederland om aan te treden als minister van Verkeer en Waterstaat.

Als bewindspersoon zette ze vooral in op wegenonderhoud en filebestrijding. Ze werd in haar ambitieuze plannen gedwarsboomd door Europese regels voor luchtkwaliteit. Onder haar politieke leiding kwamen de hogesnelheidslijn en de Betuweroute vrijwel gereed. Daarnaast voerde ze de Nota Mobiliteit in die de verkeersplannen tot 2020 bevat.

Peijs -gehuwd, twee kinderen- is hartelijk en goedlachs. Als minister was ze eens echter tot tranen toe geroerd toen de Kamer van haar eiste dat ze actie zou ondernemen tegen onveilige spoorwegovergangen. Op een daarvan was zojuist een kind verongelukt. Anderzijds moest Peijs onbewaakte overwegen laten bestaan. Die tegenstrijdigheid werd haar even te veel.

De demissionaire minister gold al enige tijd als kanshebber voor de functie van commissaris van de Koningin. De speculaties over haar kandidatuur werden groter nadat ze in de afgelopen maanden 145 miljoen euro had vrijgemaakt voor grote en soms lang gewenste projecten in Zeeland.