President Bush houdt zich de laatste dagen intensief bezig met de politieke ontwikkelingen in Irak. Vorige week trof hij premier Al-Maliki in de Jordaanse hoofdstad Amman. Maandag ontving hij Al-Hakim en volgende maand ontvangt Bush in Washington de Iraakse politicus Tariq al-Hashemi, de leider van de invloedrijkste soennietische partij. Sommigen vroegen zich maandag in Washington af of de ontvangst van Al-Hakim en Al-Hashemi de positie van premier Al-Maliki niet ondermijnt.Volgens president Bush „is het duidelijk dat mijn gesprekken met politici zoals Al-Hakim en Al-Hashemi de positie van de premier niet ondermijnen.” Bush liet Al-Hakim overigens weten dat hij niet tevreden is over het tempo van de democratische veranderingen in Irak. Al-Hakim antwoordde daarop dat de politieke problemen in Irak door de Irakezen zelf opgelost moeten worden. Maar de veiligheidssituatie in Irak zou volgens Al-Hakim enorm verbeteren „als de Amerikaanse troepen harder zouden optreden tegen de gewapende soennietische opstandelingen.”

Al-Hakim is politiek een tegenstander van een andere sjiitische leider, Muqtada al-Sadr, wiens milities dood en verderf zaaien onder de soennieten. Al-Sadr is een bondgenoot van premier Al-Maliki. Al-Hakim onderhoudt nauwe betrekkingen met Iran, waar hij twintig jaar in ballingschap leefde tijdens het regime van dictator Saddam Hussein. Daar werd ook Al-Hakims Badr Brigade gevormd en getraind, die zich na de Amerikaanse invasie in Irak schuldig gemaakt zou hebben aan ontvoeringen, martelingen en systematische moordpartijen onder de soennieten. Al-Hakim ontkent deze beschuldigingen.

Al-Hakim is tegen het bijeenroepen van een internationale conferentie over Irak, zoals waarschijnlijk wordt voorgesteld door de speciale Irakcommissie onder leiding van oud-minister van Buitenlandse Zaken James Baker. Deze commissie presenteert woensdag haar bevindingen aan president Bush. Die ontvangt vervolgens donderdag de Britse premier Tony Blair, zijn trouwste internationale bondgenoot in het Irakavontuur. Irak staat hoog op de agenda van beide leiders. Blair is overigens voor het inschakelen van Iran en Syrië in een poging de spiraal van geweld in Irak te doorbreken. Bush is daar tot nu toe vierkant tegen.