Het slotakkoord was op 2 november overeengekomen tussen Nederland, de Nederlandse Antillen, Curaçao en Sint Maarten en was ter ratificering aan de Eilandsraad voorgelegd.In de overeenkomst is opgenomen dat Nederland 80 procent van de Antilliaanse staatsschuld overneemt (ongeveer 2,4 miljard euro). De eilanden van de Nederlandse Antillen kunnen daarna elk voor zich een nieuwe relatie met Nederland aangaan.

De eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba worden een bijzondere gemeente van Nederland. Sint Maarten en Curaçao willen een relatie als autonoom eiland met Nederland. Met de afwijzing door de Eilandsraad van Curaçao loopt dit proces van staatkundige vernieuwing aanzienlijke vertraging op.

Minister Nicolaï (Koninkrijksrelaties) spreekt van een ernstige stap van Curaçao, die niet in het belang is van de bevolking. „Curaçao plaatst zich hiermee buitenspel.”

Het eiland profiteert nu niet van het Nederlandse aanbod een fors deel van de schulden te saneren.

Een meerderheid van de Curaçaose partijen (dertien vertegenwoordigers) wil nieuwe onderhandelingen met Nederland over een akkoord waarin de schuldsanering blijft staan, maar het eiland meer autonomie krijgt.

Nicolaï liet in het akkoord opnemen dat Den Haag invloed houdt op financieel en justitieel gebied in Sint Maarten en Curaçao. Dit bleek voor de Curaçaose politici onaanvaardbaar. Zij noemden tijdens de behandeling in de Eilandsraad de invloed van Nederland in het slotakkoord koloniaal. Alleen de PAR en de PNP (in totaal zeven zetels) verdedigden het akkoord en noemden het een unieke kans.

„Waar zijn ze mee bezig?” vroeg gedeputeerde Laveigh van Sint Maarten zich woensdag af. Hij zei het „walgelijk” te vinden dat Curaçao het slotakkoord heeft afgewezen. „Curaçao wil de andere eilanden niet loslaten. Ze willen zelf dikker worden en de andere laten vermageren.”