Gemeenten geven een belangrijk deel van hun begroting uit in de vorm van subsidies, maar er is weinig zicht op de wijze waarop het geld wordt uitgegeven. De meeste onderzoeken van gemeentelijke rekenkamers naar het subsidiebeleid bevatten vernietigende conclusies. Van de rapporten die deze krant inzag, waren er maar enkele positief. De overige (circa vijftien) signaleerden talrijke gebreken. Vooral de controle is slecht geregeld.De meeste gemeenten kennen nog maar enkele jaren een eigen rekenkamer. Daardoor is het aantal onderzoeken naar subsidiebeheer beperkt.

Voorzitter Robert Mul van de Nederlandse Vereniging van Rekenkamer en Rekenkamercommissies (NVRR) herkent het beeld van falende controle. Gemeenten vragen zich volgens hem te weinig af of subsidies wel tot de beoogde resultaten leiden, doordat ze te veel gericht zijn op de toekenning van aanvragen. „Wat het allemaal kost, doet er niet zo toe.”

Met name de welzijnssector ontvangt enorme bedragen aan gemeentelijke subsidies. Daarnaast verlenen tal van gemeenten forse financiële steun aan reïntegratieprojecten voor bijstandsgerechtigden. In de gevallen waarin werd nagegaan of het geld nuttig was besteed, leidde dat tot schokkende bevindingen. Amsterdam spant op dit gebied de kroon. Het gemeentebestuur van de hoofdstad stak de afgelopen jaren maar liefst 450 miljoen euro in reïntegratieprojecten terwijl het aantal bijstandtrekkers met slechts 5 procent terugliep, zo werd enkele weken geleden bekend.

voetnoot (u17(Zie ook pag. 23: ”Wat het gekost heeft, doet er niet zo toe”.