De commissie voor de liturgie is aangezocht om een formulier voor de inzegening van deze vorm van levensverbintenis te ontwerpen „dat recht doet aan het sacramentele karakter dat deze verbintenis krachtens de doop heeft.” Het collegiaal bestuur van de kerk erkent „de exclusieve en op levenslange trouw aangelegde levensverbintenis van homoseksuele gedoopten als een bijdrage aan de zending van de kerk.”Voorafgaande aan het agendapunt dat iets meer dan een halfuur in beslag nam, stelde aartsbisschop van de OKK, dr. J. A. D. L. Vercammen, dat er in de kerk voldoende draagvlak is voor de volledige acceptatie van homoseksuele relaties en dus ook voor de inzegening ervan. De parochies zijn uitgebreid betrokken bij „het synodale proces van bezinning.” „De homoseksuele leefwijze is volledig aanvaard, er is geen enkele belemmering van welke aard dan ook.”

De inzegening van homo’s is volgens de aartsbisschop gegrond op de doop als sacramentele relatie. „De gedoopte leeft uit de verwachting van het Koninkrijk van God en dan is de vraag met wie hij in seksuele relatie leeft niet interessant, wel hoe hij dat Koninkrijk gestalte geeft.”

Met het besluit volgt de OKK de lijn van de zusterkerken in Oostenrijk en Zwitserland, stelt de aartsbisschop. In Duitsland is inzegening van niet-huwelijkse relaties alleen plaatselijk mogelijk, afhankelijk van toestemming van de pastoor.

Met het besluit van de OKK is het proces van studie en bezinning niet afgesloten, benadrukte Vercammen. „Maar er is in ieder geval een stap gezet richting de liturgie. We zijn er als kerk aan toe, er is een consensus gegroeid. Het besluit is ook een uiting van commitment met de mensen waar het om gaat.”