Geloven doe je thuis en in de kerk, niet op straat en op het werk. Het onderwijs moet kinderen vrij leren denken en hun eigen achtergrond leren relativeren. Een religie of geloof als enige waarheid uitdragen is discriminatie. Geloofsopvoeding is indoctrinatie. Mannen en vrouwen moeten zorg en werk met elkaar delen. Het kostwinnersmodel onderdrukt de vrouw. Alle samenlevingsvormen zijn gelijkwaardig. Het traditionele gezin wordt daarom tegenwoordig niet langer bevoordeeld.Bovenstaande zou een samenvatting kunnen zijn van de Nederlandse staatspedagogiek anno 2006. In Nederland doen we toch niet aan staatspedagogiek? Helaas is niets minder waar. Het gedachtegoed van beleidsmakers, zoals onderwijskundigen en pedagogen, is niet neutraal. Opvoeding en onderwijs zijn per definitie niet neutraal, maar gebonden aan normen en waarden. Openbaar onderwijs is geen neutraal onderwijs, maar staat bol van idealen zoals integratie, emancipatie en tolerantie.

In de ogen van progressieve liberalen zijn gelovige ouders die hun kinderen godsdienstig opvoeden een bedreiging voor de samenleving. Je zou je kinderen weigeren te vertellen dat alle godsdiensten gelijk zijn, en dat discriminatie verboden is. Dan doe je hen enorm tekort, zulke kinderen worden nooit volwassen. Of nog erger: ze worden fundamentalist, extremist of terrorist.

Natuurlijk zijn kinderopvang, openbaar onderwijs en naschoolse opvang officieel niet bedoeld om van alle kinderen liberalen te maken. Maar hoed u voor de verborgen agenda van progressieve beleidsmakers. Hun argument dat ’neutrale’ opvang en scholing van kinderen goed zijn voor hun integratie in de multiculturele samenleving is zelfs komisch. Want deze beleidsmakers streven een cultuur na waarin tolerantie en emancipatie domineren en religie naar de privésfeer is verbannen. Niemand kan mij uitleggen wat er multicultureel is aan deze eenheidsworst, en wat er in een dergelijke cultuur nog te integreren valt. Het doet mij denken aan een regering die het in het openbaar dragen van de boerka verbiedt, en vervolgens hoog opgeeft van het keurig aangepaste gedrag van moslims, want je ziet nergens meer een boerka op straat…

Ouders, laat uw kind niet afpakken door de staat. Voor u het weet wordt uw kind op de crèche en op school geïndoctrineerd met de dictatuur van de tolerantie. De staatspedagogen hebben hun lesmateriaal al klaar. Laten we ervoor zorgen dat de opvoeding blijft waar die hoort, bij de ouders. Waarbij onderwijs in overeenstemming met het geloof en de idealen van de ouders een waardevolle aanvulling op en ondersteuning van deze opvoeding vormt. Laten we hopen dat de overheid geen inbreuk maakt op het fundamentele recht van ouders om hun kinderen naar eigen inzicht op te voeden en te laten onderwijzen. Ook niet via een sluipende staatspedagogiek. In dat opzicht zijn we met Balkenende als premier beter af dan met Bos.

Stemhokje

Ik begon met een fictieve tekst die zo in een lesboek voor inburgering zou kunnen staan. Ik eindig met de volgende tekst uit het SGP-verkiezingsprogramma. Misschien kunt u woensdag, wanneer u in het stemhokje staat, nog even aan onderstaande boodschap denken.

Kinderen zijn sterk afhankelijk van de zorg en hulp van vader en moeder. Zeker als ze nog jong zijn, maar ook later, wanneer ze steeds meer op eigen benen gaan staan. Ook dán staan ze sterker als ze weten dat er een ’thuisbasis’ is waar ze altijd op terug kunnen vallen. Deze Bijbelse wijsheid wordt in de praktijk van elke dag onderstreept door goede, en helaas ook veel slechte, voorbeelden. Kinderen zijn het belangrijkste kapitaal in een samenleving. Ouders en een overheid die daarin investeren, zullen die aandacht en zorg en dat geld ruimschoots terugverdienen. In feite staat of valt de toekomst van de hele samenleving met de waardering voor of de verwaarlozing van huwelijk en gezin.

De auteur is psycholoog en onderwijskundige.