Moengotapoe is een klein dorp, niet ver van Moengo, zo’n 100 kilometer ten oosten van de hoofdstad Paramaribo. Het is tevens de plaats waar Brunswijk opgroeide. Het nieuwbouwproject valt op in het dorp, dat vooral eenvoudige oude, en deels vervallen huizen kent. De woningen vallen ook op omdat ze in tegenstelling tot de andere huizen zo ruim zijn. Met drie slaapkamers en een badkamer, een luxe die veel mensen in dit deel van Suriname zich niet kunnen veroorloven.

De eerste steen werd in mei gelegd en sindsdien is er hard gewerkt. On-Surinaams hard misschien wel, want de meeste woningbouwprojecten in het land die ooit van de grond zijn gekomen, zijn maanden of jaren te laat of helemaal nooit opgeleverd. Maar Brunswijk pakt de zaken serieus aan. Terwijl het woningbouwbeleid van de overheid al jarenlang een puinhoop van jewelste is, laat hij de Surinamers zien hoe het wél moet. De voormalige lijfwacht van ex-dictator Desi Bouterse, die zich medio jaren tachtig tegen zijn oude baas en het militaire regime keerde en de wapens oppakte in het door hem opgerichte Jungle Commando, vindt het allemaal de normaalste zaak van de wereld. Dat er aan de woningen een prijskaartje hangt van zo’n 20.000 euro per stuk, betekent volgens hem niets. „Ik heb even buiten Moengotapoe een houtzagerij die mij dagelijks 10.000 euro oplevert, dus zou ik dan een project als dit niet kunnen betalen? Ik doe het echt niet met drugsgeld, want ik zit niet in die handel”, zegt hij, verwijzend naar de lange gevangenisstraf die hem door een Nederlandse rechter is opgelegd wegens betrokkenheid bij cocaïnesmokkel.

„Ik wil graag iets voor de mensen hier doen, want zij hebben niets”, motiveert hij zijn bouwlust. Hij ontkent dat hij de huizen laat bouwen in de hoop daar in de toekomst politiek voordeel bij te hebben. Bij verkiezingen poogde hij onlangs tweemaal met een eigen partij in het parlement te komen, maar dat lukte hem in beide gevallen net niet. „De mensen voor wie ik de huizen bouw, zijn aanhanger van de Nationale Partij Suriname (NPS) van president Venetiaan of een andere partij. Die gaan de volgende keer echt niet op mij stemmen omdat ik hun een huis heb gegeven.”

De bewoners van de nieuwe huizen zullen per maand een klein bedrag aan eigenaar Brunswijk moeten betalen. Hoeveel dat is wil hij niet zeggen. „Ze houden in ieder geval genoeg over om een normaal bestaan te kunnen leiden. Ik houd er niets aan over, het kost mij alleen maar geld.” Desondanks wil Brunswijk afspraken maken met de regering om jaarlijks de bouw van 200 woningen voor zijn rekening te nemen, mits deze in Moengo en omgeving mogen worden gebouwd. „Want de 2000 huizen die de overheid zegt op jaarbasis te willen bouwen, zouden allemaal in Paramaribo en omgeving komen. De bewoners van dit gebied worden vergeten. Ik heb er graag geld voor over om daar verandering in te brengen.”

Levert het project Brunswijk dan helemaal niets op? Jawel: roem. Want bescheidenheid is hem vreemd, en dus is het woningbouwproject naar hem vernoemd.