SGP/HKV boos over promotie actieboek
HASSELT - De SGP/HKV-fractie van de gemeente Zwartewaterland verwijt CU-wethouder W. I. Meijer dat hij heeft meegewerkt aan de promotie van het actieboek van de nationale leesactie Nederland Leest.
De fractie heeft hierover vragen gesteld aan het college van burgemeester en wethouders.Het boek ”Dubbelspel” van de Antilliaanse schrijver F. M. Arion gaat volgens de fractie over „overspel, moord en doodslag.” Van het boek, dat in 1973 voor het eerst verscheen, worden door het hele land exemplaren uitgedeeld aan leden van openbare bibliotheken. De burgemeesters van de Veluwse gemeenten Ermelo, Nunspeet en Putten weigerden het boek vorige week aan het publiek uit te reiken.
Het verbaast de SGP/HKV-fractie dat CU-wethouder Meijer het boek in een plaatselijke bibliotheek „enthousiast” in ontvangst heeft genomen om uit te delen aan raadsleden en het college. Fractievoorzitter A. Speksnijder: „Ik denk dat Meijer niet wist wat de inhoud van het boek was.” Ook vermoedt hij dat de wethouder niet wist van de beslissing van de Veluwse burgemeesters. „Maar een wethouder zou zelf een antenne moeten hebben om dit soort zaken te voorkomen. Voordat hij zich medeverantwoordelijk maakt, moet hij zich verdiepen in de achtergronden van een boek.”
De SGP/HKV-fractie vraagt het college onder meer of er een verantwoord alternatief voor het boek kan komen. „Dat zal moeilijk zijn”, nuanceert Speksnijder, maar vanuit ons christelijk principe moeten we het proberen.” Overigens had de fractievoorzitter verwacht dat Zwartewaterland niet met het boek te maken zou krijgen, vanwege de christelijke identiteit van de gemeente.
Wethouder Meijer wilde vrijdagmorgen niet op de kwestie ingaan omdat hij de vragen van de SGP nog niet onder ogen heeft gehad. Volgens CU-fractievoorzitter R. Huls was de wethouder niet op de hoogte van de inhoud van het boek. „Meijer vindt het jammer dat hij het heeft uitgedeeld”, stelt Huls.
De fractievoorzitter wijt de stap van de wethouder aan de haast van deze tijd. „Het gaat tegenwoordig allemaal zo snel. Wil je dit uitdelen, vragen ze je, en dan je moet bijna direct beslissen.”
De alarmbellen gingen te laat rinkelen, concludeert Huls. „We hadden het kunnen weten. Er zit bijna nooit iets goeds tussen gratis lectuur, is mijn ervaring. Bijna nooit zijn die boeken van het niveau dat wij als christelijke politiek waarderen.”
Volgens Huls -die het boek zelf niet heeft gelezen- moet de ophef niet overdreven worden. „In bibliotheken ligt nog veel meer dat de toets der kritiek niet kan doorstaan. Meewerken aan de promotie daarvan is natuurlijk niet verplicht. Maar wat bibliotheken verspreiden, is hun eigen verantwoordelijkheid.”