De wake bij het cellencomplex begon met het voorlezen van de namen van de elf omgekomen gedetineerden, daarna staken mensen bloemen in het hek van het detentiecentrum. Aan de hekken hangen elf grote kaarsen met de namen van de slachtoffers. „Er zijn niet elf omgekomen, maar elf keer één mens”, zo sprak Huub Oosterhuis de menigte toe.Als rond kwart voor elf een groep van twintig nabestaanden en overlevenden bij het cellencomplex aankomt, verstommen de gezangen en gesprekken. Alleen de harde wind is te horen. De nabestaanden lopen direct naar het hek. Ze huilen en bidden. Geëmotioneerd proberen ze de kaarsen aan te steken.

Eén van de overlevenden sprak de menigte toe. Hij zat in cel vijf van het blok waar de brand uitbrak, zijn celgenoot kwam om. „We leven nog steeds maar zijn eigenlijk niet levend. Ik ben gebleven maar slik nu tien tabletten per dag. Is dit vrijheid?” Tot vrijdagochtend 8.00 uur zullen mensen waken bij de ingang van het cellencomplex en hun verhaal vertellen over die vreselijke nacht.

Voorafgaand aan de wake is in de Dominicuskerk in Amsterdam een speciale kerkdienst gehouden waar overlevenden spraken.

Vrijdagochtend zal, tot grote ontevredenheid van vele aanwezigen, minister Verdonk bij het cellencomplex aanwezig zijn om het officiële gedenkteken te onthullen.