Albert Heijn blaast zijn partij mee, er worden plannen gemaakt om rond Kerst en Oud en Nieuw zo strijdvaardig mogelijk voor de dag te komen. Daar valt op zich niets op af te dingen. Regeren is vooruitzien, achterover leunen bepaald geen kenmerk van goed koopmanschap. En iedereen kan het weten: de supermarktwereld is er een van centen en procenten. Daar draaide het ook in de supermarktoorlog om, waarbij het de vraag is of er ook veel winnaars waren. Maar dat terzijde.Nu een kerstoffensief dus, inclusief het massaal openstellen van alle AH-filialen op zondag 24 december, de dag voor de twee feestdagen. Dat blijkt althans uit een interne memo waar het vakblad Distrifood de hand op wist te leggen.

Nederland kent al de wettelijk toegestane twaalf koopzondagen per jaar, waarbij ook veel supermarkten in de grote steden hun deuren openen. Het offensief van Albert Heijn is echter weer een nieuw voorbeeld van wat de aanval op de zondag kan worden genoemd. Alle AH-winkels open betekent bijna zeker dat de concurrentie gedwongen is om te volgen. Zo werkt dat nu eenmaal.

Albert Heijn plaatst gelukkig zelf een kanttekening. Als vaste klanten in het marktgebied van een filiaal grote religieuze bezwaren hebben, kan de leiding van die winkel afwijken van de concernorders.

Het past niet om grote woorden te gebruiken en zware verwijten te maken aan het adres van Albert Heijn. De hand kan doorgaans in eigen boezem, ook bij het christelijke deel der natie. Gepast reageren mag wel, móét zelfs. Een bewogen brief aan het adres van uw eigen Albert Heijn, een oproep richting het hoofdkantoor in Zaandam of een gesprek van mens tot mens met de filiaalleider kan positieve gevolgen hebben. Een christen moet in de goede zin des woords doen wat zijn hand vindt om te doen.

Niemand wordt gedwongen om op zondag zijn boodschappen te doen, dat klopt. Maar dat is nog geen reden voor een supermarktconcern om dan maar massaal op de rustdag de deuren te openen. Boodschappen doen kan ook prima op zaterdag, zelfs voor de Kerst van dit jaar. Vooropstaat het Bijbelse gebod om op de eerste dag van de week te rusten van onze dagelijkse werken én om die dag te besteden in de dienst van God. Dat is -als het goed is- een zaak van vreugde. God maakt Zijn belofte waar: in het houden van Zijn geboden ligt grote loon!

Er moet eveneens oog zijn voor hen die in een seculiere omgeving hun werk moeten doen. Christelijke supermarktwerknemers zitten ronduit in een lastige positie op het moment dat zij op wat misschien wel de drukste dag van het jaar is, vrij moeten vragen omdat ze het voor God en hun geweten niet kunnen verantwoorden om op Zijn dag te werken.

Zondagswerk is niet sterk. Als iedereen dat gezegde zou toepassen, zou er al veel gewonnen zijn.