Eckstein is voorzitter van de Joods-christelijke samenwerkingsorganisatie International Fellowship for Christians and Jews (IFCJ). Het zijn vooral de evangelische pro-Israël-christenen die het werk van de fellowship steunen. De dollarstroom loopt jaarlijks in de zeven cijfers. De IFCJ is in 1983 door Eckstein opgericht met het doel groter begrip te kweken tussen Joden en christenen en ze gezamenlijke actie te laten ondernemen.

De IFCJ schonk 2 miljoen dollar aan Nesfesh B’Nefesh om de emigratie van 400 Amerikaanse Joden naar Israël mogelijk te maken. De Amerikaanse immigranten krijgen een lening van 5000 tot 25.000 dollar voor de eerste uitgaven in Israël. Als ze na drie jaar nog in Israël zijn wordt de lening omgezet in een gift.

Eckstein wil de pro-Israël-gevoelens in de Verenigde Staten kanaliseren. Zijn organisatie wil de onder christenen aanwezige pro-Israël-gevoelens vertalen in druk op Amerikaanse politici en in financiële hulp aan allerlei projecten in Israël. Dankzij de giften van christenen draaien in Israël nu gaarkeukens, werkplaatsen waar oude koelkasten en wasmachines worden opgeknapt zodat ze goedkoop aan de armen kunnen worden verkocht, hulpdiensten voor terreurslachtoffers en immigranten, omscholingsprogramma’s, en programma’s om kleuterschooltjes van een hekwerk te voorzien zodat de kans op terreuraanslagen wordt verkleind.

President Bush
Eckstein zelf emigreerde een jaar geleden naar Israël. Daarmee werd voor hem een droom vervuld. Hij reist vaak naar de Verenigde Staten, waar hij in Chicago nog een huis heeft. Ook reist hij naar andere landen om de contacten met christenen te onderhouden. Van 30 september tot 2 oktober is hij in Nederland te gast bij Christenen voor Israël.

„De Amerikaans-Joodse gemeenschap verandert”, zegt hij, terwijl hij er even makkelijk voor gaat zitten. „In het afgelopen jaar zijn Joden veranderd in hun houding tegenover christenen, in hun politieke banden met de Republikeinse en de Democratische Partij en in hun liberale en conservatieve opvattingen. Ze waarderen de positie die president George Bush ten aanzien van Israël inneemt. Hij geeft morele duidelijkheid, zegt duidelijk wat goed en wat kwaad is. Wij Joden waren niet zo erg geneigd op deze wijze te denken, want we zijn meer genuanceerd. Maar ik geloof dat ze nu beginnen te veranderen.”

„Ze zijn ook veranderd door 11 september. Vele mensen in Amerika, niet alleen Joden, geloven dat dit een strijd is van Israël en Amerika, van christenen en Joden, tegen de machten van de radicale islam, die in wezen de judeo-christelijke erfenis en de westerse beschaving weg wil vagen. Er is dus veel meer belangstelling onder christenen en Joden om samen tegen terrorisme te strijden. Want het terrorisme wordt gezien als de grote bedreiging.”

Joodse organisaties in de Verenigde Staten, zoals het Amerikaans Joods Comité en de Anti-Defamation League, stonden altijd wantrouwig tegenover evangelische christenen in Amerika. Is dat nog steeds het geval?
„Dat is een belangrijke vraag. Ik geloof dat dat niet meer het geval is. Ik zie het aan de manier waarop mensen naar mij kijken. Jarenlang besteedden ze geen aandacht aan mij. Of ze gaven kritiek op me. Maar nu zeggen ze: Geweldig werk, we zijn trots op je, ga ermee door. De verandering is nog niet op het niveau dat ik graag zou zien. Joden en christenen hebben een relatie. Er zijn bepaalde gebieden waar we in alle respect moeten zeggen: Hier scheiden de wegen tussen Joden en evangelische christenen. Maar er zijn andere gebieden waar we wel samen kunnen werken. Bijvoorbeeld op het gebied van de strijd voor godsdienstvrijheid in landen als China en Sudan.”

Welke activiteiten ontplooit de IFCJ?
„We proberen de vijftig belangrijkste evangelische leiders bij elkaar te krijgen voor ontmoetingen met de premier van Israël, als deze Washington bezoekt. Deze leiders kunnen dan weer hun invloed aanwenden ten gunste van Israël. In oktober hebben we een dag van solidariteit met Israël. Verder proberen we 100.000 kerken te vinden die voor Israël bidden. Voor de gewone mensen hebben we de website ”Stand for Israel”, waar de mensen onbevooroordeeld nieuws over Israël kunnen krijgen. Als ze willen kunnen ze een brief of e-mail naar de president of naar hun afgevaardigde in het Congres sturen.

In wezen proberen we de steun aan Israël op vijf terreinen op te bouwen. Eén: door educatieve programma’s en door bruggen te bouwen. Twee: door financiële hulp te geven aan bijvoorbeeld immigranten en gaarkeukens. Drie: door politieke steun via het ”Stand for Israel”-programma. Vier: door toerisme. Vijf: door het kopen van Israëlische producten.”

Hoe heeft 11 september de Joodse gemeenschap in Amerika beïnvloed?
„In de eerste plaats zijn de Joden net zo beïnvloed als alle andere Amerikanen. Men beseft dat terrorisme nu ook de Verenigde Staten treft en dat er een strijd gestreden moet worden tegen terreur. In de tweede plaats hebben ze het gevoel dat Amerika nu weet waar Israël mee te maken heeft. Amerika begrijpt nu dat je met terroristen niet vriendelijk om de tafel kunt zitten. President Bush is geen dialoog aangegaan met Osama bin Laden. In de derde plaats vinden Joden dat er sterke banden gesmeed moeten worden tussen Amerika en Israël, omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat is de schuit van de judeo-christelijke erfenis en de westerse beschaving. Deze voert een strijd tegen de machten die haar proberen te vernietigen.”

Heeft 11 september er ook toe geleid dat meer Joden naar Israël willen emigreren?
„De terreuraanslagen in Israël zijn een belangrijker reden om naar Israël te emigreren dan 11 september. 11 september deed de Amerikaanse Joden zich echt Amerikaan voelen. Ze zijn trots op de Amerikaanse vlag, op de Amerikaanse identiteit.”

U zat ook in het vliegtuig dat op 9 juli vol Amerikaanse immigranten zat. Wat was hun belangrijkste drijfveer om juist nu naar Israël te gaan?
„Dit zijn vooral immigranten die al jaren van plan waren te komen. Ze hebben er goed over nagedacht. Ze kwamen op een punt waarop ze zeiden: Nu is het de tijd. Israël heeft ons nu nodig. Nu staan we nog aan het begin van onze carrière, nu kunnen we de taal snel leren, nu zijn de kinderen nog klein. Als je 40 of 45 bent, wordt het moeilijker die stap te maken. Ze wilden meer doen dan op vakantie komen of een cheque sturen. De meesten zijn religieus en professional.”

De organisatie Nefesh B’Nefesh hielp hen.
„Juist. Maar ik denk niet dat onze organisatie doorgaat dit project te steunen. Wij zullen ons richten op Joden in arme landen: Rusland, Oekraïne, Oezbekistan, Argentinië, Ethiopië en de Arabische landen. Op de mensen die met lege handen in Israël arriveren. We geloven ook dat de Amerikaans-Joodse gemeenschap zorg moet dragen voor de komst van Amerikaans-Joodse immigranten. Niet de christelijke. Moeten christenen ervoor betalen?”

Waar is de IFCJ actief?
Vooral in de Verenigde Staten en Canada. ”Keren Hayesod” (verbonden aan het Joodse Agentschap) heeft ons ook gevraagd de vertegenwoordiger te zijn bij de christelijke gemeenschap overal in de wereld. Daarom ga ik ook naar Nederland, Duitsland, België, Italië en Noorwegen.”